Verdrag van Aigun: verschil tussen versies

[[Bestand:Ct002999.jpg|{{largethumb}}thumb|Kaart van de Russische gebiedsuitbreiding]]

De Russische vertegenwoordiger [[Nikolaj Moeravjov-Amoerski|Nikolaj Moeravjov]] en de [[Qing-dynastie|Qing]]-vertegenwoordiger [[Yishan]] tekenden het verdrag op [[28 mei]] [[1858]] in [[Aigun]], [[Mantsjoerije]]. Het was een van de vele verdragen tussen het Qing-rijk en de buitenlandse machten die het 19de-eeuwse China dwongen tot afstand van territorium en soevereine rechten. Deze gebieden hadden doorgaans een niet-Chinese bevolking ([[Mantsjoes]], [[Tibet (gebied)|Tibetanen]], [[Polynesië|Polynesiërs]] en [[Turkse volkeren]]).

Het voorstel van het verdrag was de grens samenleggen met de [[Amoer (rivier)|Amoer]].

[[keizerrijk Rusland|Rusland]] kreeg de linkeroever van de Amoer, die toegewezen was aan [[Chinees Keizerrijk|China]] als gevolg van zowel het [[Verdrag van Nertsjinsk]] van 1689 als het [[verdrag van Kjachta ]] van 1727. De Amoer, [[Songhua|Sungari]] en de [[Oessoeri]] werden toegankelijk voor zowel Chinese als Russische schepen. Mantsjoes die ten noorden van de rivier woonden mochten blijven. Het gebied dat ten westen begrensd was door de Oessoeri, in het noorden door de Amoer en in het oosten het zuiden door de [[Japanse Zee]], werd door zowel Rusland als China bestuurd. De mensen langs de Amoer, Sungari en de Oessoeri mochten handel met elkaar drijven.

[[categorieCategorie:1858]]