Lennaert Nijgh: verschil tussen versies

 

== Biografie ==

 

De doorbraak van Nijgh begon toen platenmaatschappij [[Philips (platenlabel)|Philips]] de single ''[[Een meisje van 16]]'' uitbracht, een bewerking van [[Charles Aznavour]]s ballade ''[[Une enfant|Une enfant (de seize ans)]]'', gezongen door Boudewijn de Groot.<ref name=":1">{{Citeer web|titel = Muziekencyclopedie - Lennaert Nijgh|url = http://www.muziekencyclopedie.nl/action/entry/Lennaert+Nijgh|werk = www.muziekencyclopedie.nl|bezochtdatum = 2015-12-26}}</ref> Hij kreeg daarbij raad van [[Ernst van Altena]], die werk van [[Jacques Brel]] vertaalde en als een soort mentor functioneerde.<ref name=":1" />

 

== Werk ==

=== Typering van zijn werk ===

Nijgh werkte graag met oude vormen als de [[rederijkersballade]], het refrein en het [[acrostichon]].<ref name=":2">{{Citeer web|titel = De bijbel in de Nederlandse cultuur - Rode Draden|url = http://www.bijbelencultuur.nl/rodedraden/de-bijbel-volgens-lennaert-nijgh|werk = www.bijbelencultuur.nl|bezochtdatum = 2015-12-26}}</ref> Nijgh koos voor zijn onderwerpen tijdloze thema's, zoals hoeren, liefde en vrede, maar schreef ook over de actualiteit, bijvoorbeeld naar aanleiding van de [[Vietnamoorlog]].<ref name=":2" /> Ook culturele figuren uit heden en verleden werden gebruikt, zoals [[Jheronimus Bosch|Jeroen Bosch]], Vondel, Reve, [[Wolfgang Amadeus Mozart|Mozart]], [[Sigmund Freud|Freud]], [[Carl Gustav Jung|Jung]], [[Hans Christian Andersen]], Fellini, [[Frans Hals]] en [[Leonardo da Vinci]].<ref name=":2" /> Zijn niet afgeronde gymnasiumopleiding kwam terug in het gebruik van onder andere [[Tacitus (keizer)|Tacitus]].<ref name=":2" /> Ook Bijbelse thema's gebruikte hij.

 

=== Samenwerking met Boudewijn de Groot ===

De eerste samenwerking van Nijgh met De Groot was in een [[8mm-film]]pje dat Nijgh maakte en waarin De Groot twee liedjes zong. Nieuwslezer Ed Lautenslager was onder de indruk van die liedjes, zag een toekomst in Nijgh en De Groot als liedjesschrijvend duo en bracht hen in contact met platenmaatschappij [[Phonogram Records|Phonogram]].

 

De teksten die Nijgh schreef, ervoer De Groot eind jaren zestig als steeds minder passend bij zijn imago. Voordat het in 1968 tot een breuk kwam, maakten ze nog grote hits als ''[[Het Land van Maas en Waal]]'' (met als B-kant ''[[Testament (Nijgh)|Testament]]'') en ''[[Prikkebeen (lied)|Prikkebeen]]''. In 1973 werd de samenwerking hervat met de lp ''[[Hoe sterk is de eenzame fietser]]''. Het album werd een groot succes.

 

 

=== Samenwerking met andere artiesten ===

 

[[Bestand:AZ Haarlem.jpg|thumb|Sculptuur als ode aan Lennaert Nijgh]]

== Na zijn overlijden ==

Op de Oude Groenmarkt in Haarlem is in 2005<ref name=":0" /> een monument voor Nijgh opgericht. Het marmeren beeld met de letters A en Z werd ontworpen door beeldhouwer [[Marinus Boezem]]. De begin- en eindletter van het alfabet symboliseren volgens Boezem het materiaal dat door schrijvers en dichters wordt gebruikt om hun creaties te maken.

* Feestje Bouwen 1962

* De Aanslag 1963

* Elsje in Wonderland 1966

* Vox Humama 1966

 

== Literatuur ==

* ''Moord en doodslag: twaalf beroemde Nederlandse moordzaken'' (1990) — {{ISBN|9789071380945}}

* ''Tekst en uitleg: liedteksten 1964-1990'' (1991) — {{ISBN|90-71380-71-8}}

* ''Ik doe wat ik doe'' [boek + cd] (2000) — {{ISBN|90-388-5505-2}}

* ''Ga met me mee'' [nagelaten Verzameld Werk] (2017) — {{ISBN|97-89082-471717}}

== Externe links ==

* [http://www.lennaertnijgh.nl/langeversie/index.html Officiële website]

}}

{{Navigatie nummers Lennaert Nijgh}}