Kofi Abrefa Busia: verschil tussen versies

Busia studeerde aan de [[Universiteit van Oxford]] en was aanvankelijk werkzaam als academicus. In mei 1952 richtte hij de ''Ghana Congress Party'' op die zich tegen het bewind van premier [[Kwame Nkrumah]] keerde. In 1957 kwam hij aan het hoofd te staan van de ''United Party'' (Verenigde Partij), een coalitie van diverse oppositiepartijen, maar na de invoering van het [[eenpartijstelsel]] moest hij die functie neerleggen en verliet hij het land.

In 1959 werd Busia bijzonder hoogleraar (sociologie en cultuurkunde van Afrika) aan de [[Universiteit Leiden|Rijksuniversiteit Leiden]], met een aanstelling bij zowel het [[Afrika Studiecentrum]] in Leiden als bij het [[Institute of Social Studies]] in Den Haag. Na die periode was Busia (van 1962 tot 1966) fellow van het St Antony's College in Oxford.

Nadat in 1968 door de militaire regering van [[Ghana]] was besloten tot de invoerinvoering van een parlementaire [[democratie]], werd Busia voorzitter van de ''Progress Party'' (Vooruitgangspartij). Bij de verkiezingen van 29 augustus 1969 won de PP 105 van het 140 zetels tellende parlement. Kort daarna gaven de militairen de macht voor een deel uit handen, ofschoon generaal [[Akwasi Afrifa]], de voorzitter van de ''[[junta]]'', het voorzitterschap van de Presidentiële Commissie (collectief presidentschap) op zich nam. De meeste macht kwam echter te liggen bij Busia, die premier werd. De regering-Busia legde zich vooral toe op de beëindiging van de economische malaise. Busia's methode om de werkloosheid te bestrijden (uitzetting Nigeriaanse arbeiders) was echter niet onomstreden.

* ''The position of the chief in the modern political system of Ashanti''. London, 1951 (Orig.uitgave dissertationvan proefschrift Oxford).