Boudewijn van België: verschil tussen versies

Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
k Linkfix ivm sjabloonnaamgeving / parameterfix
Geen bewerkingssamenvatting
Regel 53:
De rol van de koning in de Belgische parlementaire democratie is omschreven in de grondwet. Dit omvat onder meer het recht om te worden geïnformeerd, om te waarschuwen en om te bemoedigen. Boudewijn kweet zich gedurende zijn lange koningschap plichtsbewust en kordaat van deze taak. Hij kon aldus invloed laten gelden op het politieke gebeuren, onder meer bij de vorming van een nieuwe regering.
 
Hij zou in 1977 geweigerd hebben [[Volksunie|VU]]- parlementariër [[Frans Baert]], een over partij- én taalgrenzen heen gewaardeerd [[jurist]], te benoemen tot federaal minister voor Justitie.<ref>[http://mededelingen.over-blog.com/article-16099259.html Piet Tommissen over Golfslag], [[Mededelingen van het Centrum voor Documentatie & Reëvaluatie]], 29 januari 2008.</ref> Hij zou ook geweigerd hebben een politica tot [[staatssecretaris]] te benoemen zolang ze met haar vriend samenwoonde. Voor deze tussenkomsten zijn geen bewijzen voorhanden en behoren ze tot het domein van de geruchten.
 
De koning riep de Vlaamse minister-president [[Luc Van den Brande]] op het matje, die vlak na de goedkeuring van het [[Staatshervorming (België)#1993:_De_vierde_staatshervorming_.28Sint-Michielsakkoord.29|Sint-Michielsakkoord]] pleitte voor een volgende stap in het herschikken van het Belgisch staatsbestel: het [[Confederatie|confederalisme]]. Boudewijn dwong ook de toenmalige vicepremier [[Hugo Schiltz]] in 1988 zich publiek te verontschuldigen nadat hij zich had laten ontvallen dat België op een dag niet meer het probleem van de Vlamingen zou zijn.
 
=== Staatshervorming ===
=== De [[staatshervorming (België)|staatshervorming]] ===
{{Zie hoofdartikel|staatshervorming (België)}}
 
Tijdens de regering van Boudewijn laaiden de communautaire twisten tussen de Vlamingen en de Walen op. De problemen tussen de bevolkingsgroepen bedreigden het goed functioneren van het land. Volgens steeds meer Belgen was de omvorming van België tot een [[Federalisme|federale staat]] noodzakelijk en had de unitaire eenheidsstaat zijn langste tijd gehad.
 
Tegen de zin van de koning in ging het parlement in 1970 akkoord met een grondwetswijziging die enkele bevoegdheden decentraliseerde naar de nieuw opgerichte gemeenschappen en uitvoeringsorganen. In 1980 werden de gewesten en gemeenschappen opgericht en vastgelegd in artikel 104 ''quater''. In 1988 en 1993 werden door grondwetswijzigingen meer bevoegdheden overgedragen aan deze gewesten. Deze laatste grondwetswijziging maakte van België een federale staat. Daar de spanningen afnamen tijdens de [[jaren 1980]] bekeerde de koning zich ook tot het federalistische gedachtegoed.
 
Op 21 juli 1993 sprak Boudewijn zijn lof uit over de federalisatie en spoorde hij de verschillende bevolkingsgroepen aan "in eenheid en verscheidenheid samen te leven". Deze toespraak zou zijn politieke testament worden, zo beschreef premier [[Jean-Luc Dehaene]] in zijn toespraak naar aanleiding van het overlijden van Boudewijn.
Regel 72 ⟶ 74:
 
Boudewijn en Fabiola stonden bekend als gelovige mensen. Het koningspaar werd sterk beïnvloed door de [[charismatische beweging]] op aansturen van kardinaal [[Leo Suenens]]. Volgens toenmalig [[Christen-Democratisch en Vlaams|CD&V]]-senator [[Pol Van Den Driessche]] hield het koningspaar een rechtlijnige visie aan in verband met morele gedragsregels.
 
Koning Boudewijn en koningin Fabiola waren nauw bevriend met keizer [[Akihito]] en keizerin [[Michiko Shoda]] van [[Japan]], die regeerden van 1989 tot 2019. Deze vriendschap ontstond op het einde van de [[jaren 1950]], toen Boudewijn bemiddelde bij het [[Japans hof|Japanse keizerlijke hof]] om in te stemmen met het huwelijk van kroonprins Akihito en burgermeisje Michiko Shoda. Toen Michiko door haar familie naar [[Brussel (stad)|Brussel]] werd gestuurd om Akihito er te doen vergeten, fungeerde Boudewijn als "postbode" voor de liefdesbrieven van het koppel. Deze vriendschap tussen de staatshoofden van België en Japan leidde in 1992 tot een opmerkelijk diplomatiek "incident". In dat jaar bracht koning Boudewijn een bezoek aan Japan, waar hij in [[Tokio]] verbleef op de Belgische ambassade. Keizer Akihito kwam hem daar persoonlijk ontmoeten. Het incident bestond erin dat de Japanse keizer de ambassade van een andere staat had betreden, wat nog nooit eerder was gebeurd. Het keizerlijke paar was in 1993 aanwezig op de uitvaart van Boudewijn. Keizerin Michiko was in 2014 aanwezig of de begrafenis van Fabiola.<ref>''[https://www.vrt.be/vrtnws/nl/2019/04/26/de-brusselse-romance-van-het-japanse-keizerlijk-paar-met-dank-a/ De Brusselse romance van het Japanse keizerlijk paar, met dank aan Koning Boudewijn]'', VRT NWS, 26 april 2019.</ref>
 
=== Abortuswet ===
Regel 103 ⟶ 107:
* In de toespraak naar aanleiding van de [[Nationale feestdag van België]] van 2008 bracht koning [[Albert II van België|Albert II]] zijn broer in herinnering.<ref name="HLN28072008" /> Koning [[Filip van België|Filip]] deed hetzelfde tijdens zijn 21-julitoespraak van 2018.<ref>[https://www.monarchie.be/nl/agenda/toespraak-van-zijne-majesteit-de-koning-ter-gelegenheid-van-de-nationale-feestdag-0 Toespraak van Zijne Majesteit de Koning naar aanleiding van de Nationale Feestdag], monarchie.be, 20 juli 2018.</ref>
* De [[astronomie]] behoorde tot de voornaamste hobby's van de koning. Samen met vrienden, zoals [[Georges van den Abeelen]] en [[Max Nokin]] kon hij vaak met kennis van zaken de sterrenhemel onder de loep nemen.
* Koning Boudewijn eindigde in 2005 op nr.de tweede 2plaats in de Waalse versie van de verkiezing van [[De Grootste Belg]] en in de Vlaamse versie op nr.de 16e 16plaats.
* In de vroege stripalbums van [[Urbanus (strip)|Urbanus]] had Boudewijn vaak een rolletje. Hij werd er steevast voorgesteld met brede grijnsglimlach en in militair uniform, korte broek en met een veel te grote generaalspet. In het album [[De geboorte van Urbanus]] wordt hij zelf dooppeter van Vlaanderens populairste komiek.
* Ook in de stripalbums ''Het Lodderhoofd'' (1960–1961) en ''De Man van Europa'' (1990) van [[Nero (strip)|Nero]] door [[Marc Sleen]] heeft hij een klein optreden.