Belgische Revolutie: verschil tussen versies
Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
Nieuw artikel "Aanleidingen tot de opstand" |
Label: Ongedaan maken |
||
Regel 18:
{{Zijbalk geschiedenis België}}
De '''Belgische Revolutie''', '''Belgische
== Europese crisis ==
Regel 24:
== Willem I ==
Willem I had, zoals alle Europese leiders van na 1815, een autoritaire regeerstijl. Zo voortvarend als hij de economie stimuleerde, zo conservatief was zijn politiek. De economie stimuleerde hij met de oprichting van de [[Generale Maatschappij]], die aan de wieg stond van de industriële revolutie in de Zuidelijke Nederlanden. Zijn conservatieve politiek bleek uit de ondervertegenwoordiging van Zuid-Nederlanders in het bestuur en de legerleiding, hoewel ze een groter deel van de bevolking en het leger uitmaakten.
Het zogenaamde [[Taalbesluit]], dat in 1823 het Nederlands langzamerhand als ambtstaal in de provincies West-Vlaanderen, Oost-Vlaanderen, Antwerpen en Limburg invoerde, zorgde voor enige weerstand in het zuiden, waar [[Wallonië]], de kerkelijke leiders, de adel en de [[Burgerij|bourgeoisie]] in [[Vlaanderen]] Frans sprak. De katholieken – de meerderheid van de bevolking – eisten enerzijds vrijheid van onderwijs en godsdienst, terwijl de [[Liberalen (19e-eeuwse stroming)|nieuw-liberalen]] anderzijds bezwaren hadden tegen de repressieve regeerstijl van Willem I.
Dit leidde tot het [[Unionisme (Nederlanden)|unionisme]] en toen dit samengaan, geleid door jonge intellectuelen, aan kracht won, werd de afscheiding een ernstig alternatief. In 1829 verhevigde de oppositie van de Zuid-Nederlandse parlementsleden in de [[Staten-Generaal van het Koninkrijk der Nederlanden|Staten-Generaal]]. Vooral het Franstalige deel van de burgerij uitte zijn ongenoegen met 'patriottische banketten' en 'petities' naar Den Haag. Het strafrechtelijk beteugelen van de oppositie maakte dat 'martelaars' zoals [[Louis de Potter]] nationale bekendheid kregen en in sommige kringen tot het heldendom opklommen.
== Portici ==
|