De vuurvogel: verschil tussen versies

Een jonge Prins, Ivan Tsarevitsj, zwerft 's nachts door de tovertuin van Kosjtsjej. Prins Ivan is het voornaamste element van [[realisme (kunststroming)|realiteit]] in het verhaal. Hij is eenvoudig, ietwat naïef en gedraagt zich steeds rechtuit. Ivan is op jacht naar de mythische Vuurvogel. De Vuurvogel verschijnt in de tovertuin, bij enkele bomen met gouden appels. De vogel is een [[bovennatuurlijk]] wezen dat er altijd in slaagt de dood te overwinnen. De enige menselijke [[emotie]] die zij kent is [[angst]]; de angst om haar vrijheid te verliezen.<ref name="Lawson">{{en}} ''Mime: The Theory and Practice of Expressive Gesture with a Description of its Historical Development'' (1957), J. Lawson</ref> Ivan slaagt erin de vogel te vangen. De Vuurvogel smeekt hem haar te sparen. In ruil voor haar vrijheid belooft ze hem te helpen wanneer hij in nood verkeert. Ivan trekt ééneen van de veren van de Vuurvogel uit als herinnering aan die belofte.

Ivan wandelt door de tuin en treft een groep van dertien meisjes. Hij wordt op slag verliefd op ééneen van hen. Ivan komt te weten dat de meisjes eigenlijk prinsessen zijn. Ze worden in de tuin door een betovering van Kosjtsjej vastgehouden. Bij het aanbreken van de dageraad moeten de meisjes terugkeren naar het paleis van Kosjtsjej. Ivan wil hen helpen. Hij breekt de poort van het paleis open, maar hierdoor klinkt er een [[beiaard|carillon]]. Ivan is ontdekt door de wachten van Kosjtsjej. Er wacht hem het lot van de andere mannen: de tovenaar zal ook hem in steen veranderen. Ivan herinnert zich echter de veer van de Vuurvogel. Hij zwaait met de veer en de vogel verschijnt. Zij betovert Kosjtsjej en zijn volgelingen. Die moeten hierdoor een wilde helledans uitvoeren. Vervolgens zingt de Vuurvogel een [[slaaplied]]. Kosjtsjej en zijn gevolg vallen in slaap.