Spookverhaal: verschil tussen versies

Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
Kattenkruid (overleg | bijdragen)
k Wijzigingen door 2A02:1812:170C:E000:69C9:8809:28C5:4A1F (Overleg) hersteld tot de laatste versie door AGL
AGL (overleg | bijdragen)
kGeen bewerkingssamenvatting
Regel 3:
Een spookverhaal kan op zichzelf staan of terug te vinden zijn als fragment in een ander, groter verhaal. Bekende Europese voorbeelden van het laatstgenoemde zijn [[Lucius Apuleius Madaurensis|Apuleus']] ''[[De gouden ezel]]'', [[Geoffrey Chaucer]]s ''[[The Nun’s Priest’s Tale]]'', [[William Shakespeare|Shakespeares]] ''[[Hamlet]]'', heel wat tragedies uit de [[renaissance]] en de [[gothic novel]]s van de [[18e eeuw|18e]] en [[19e eeuw]].
 
== Bloeiperiode tijdens Victoriaansvictoriaans tijdperk ==
Met name in de [[Victoriaanse literatuur|Victoriaansevictoriaanse tijd]] maakte het genre opgang. Vaak weerkerende elementen in deze spookverhalen zijn [[Spookhuis (paranormaal)|spookhuizen]], wraakzuchtige geesten, geesten die levenden voor dreigend gevaar waarschuwen, en onzichtbare [[Antagonist (narratologie)|antagonist]]en. Heel wat bekende auteurs uit die tijd schreven spannende en veelgelezen spookverhalen: [[Charles Dickens]] ''(To Be Taken with A Grain of Salt, 1865)'', [[Robert Louis Stevenson]] ''(The Body-Snatcher, 1884)'', [[Rudyard Kipling]] ''(At the End of the Passage, 1890)'', [[Arthur Conan Doyle]] ''(The Captain of the 'Pole-star', 1883)'' [[Henry James]] ''(The Romance of Certain Old Clothes, 1868)'' en [[Wilkie Collins]] ''(The Haunted House, 1859)'', alsook echte specialisten van het genre zoals [[Montague Rhodes James|M.R. James]] ''(Canon Alberic's Scrap-book, 1895)'' en [[J.S. Le Fanu]] ''(The House by the Churchyard, 1863)''.
 
== Enkele auteurs ==