Koos Andriessen: verschil tussen versies

Van 1955 tot 1959 vervulde hij diverse ambtelijke topfuncties op het [[Ministerie van Economische Zaken (Nederland)|ministerie van Economische Zaken]], waarna hij tot 1963 hoogleraar economie aan de [[Universiteit van Amsterdam]] was. Hierna was hij twee jaar lang als het jongste lid van het [[kabinet-Marijnen]] belast met het ministerschap van Economische Zaken. Hij bond toentertijd de strijd aan met minister [[Joseph Luns]] van [[Ministerie van Buitenlandse Zaken|Buitenlandse Zaken]] over wie het wat de handelspolitiek betreft het voor het zeggen behoorde te hebben. Als minister was hij verantwoordelijk voor de oprichting van de [[Nederlandse Gasunie|Gasunie]] en de aanleg van het aardgasnet dat binnen een periode van 10 jaar alle Nederlandse huishoudens zou ontsluiten en de gasfabrieken in de steden overbodig zou maken.

In 1989 werd hij opnieuw minister van Economische Zaken. In het [[kabinet-Lubbers III]] was hij de oudste bewindspersoon. Als minister was Andriessen verantwoordelijk voor een nieuwe [[elektriciteit]]swet, bevorderde een verruiming van de openingstijd van winkels en deed een [[kaderwet]] het licht zien aangaande allerlei [[subsidie]]mogelijkheden voor het bedrijfsleven. Ook was hij samen met premier [[Ruud Lubbers]] de motor achter de zogeheten [[technolease]]constructie, waarbij noodlijdende bedrijven als Fokker en Philips via een financieel-fiscale constructie werden geholpen.