Factuur: verschil tussen versies

Naast de factuur, bestaat ook nog de pro-formafactuur en de handelsfactuur. Vaak worden deze verward met een gewone factuur. De pro-formafactuur wordt vaak, voordat een en ander geleverd wordt, gebruikt bij vooruitbetalingen, waarna de afrekening gebeurt middels de factuur. De handelsfactuur wordt ook vaak commerciële of douanefactuur (customs invoice) genoemd. Deze handelsfactuur is alleen bestemd voor informatieoverdracht over het transport om aan te geven wat de waarde, maten, gewichten en HS-codes zijn van de goederen tijdens het transport of voor het heffen van de invoerrechten, dus niet voor betalingen.

 

De factuur bestaat vaak uit een kop met algemene, wettelijk verplichte gegevens betreffende de gehele factuur, zoals:

* De term "Factuur";

* Het ordernummer of de referentie van de klant (niet wettelijk verplicht).

 

Een factuur heeft betrekking op een of meerdere goederen en/of diensten die de leverancier aan de klant heeft geleverd. De factuurregel(s) laten de klant zien welk artikel (eventueel met artikelnummer) of dienst is/zijn geleverd, inclusief aantallen en de daarvoor geldende prijzen. De factuurregel(s) zijn dus een specificatie van het geleverde.

 

Naast de kop met algemene gegevens, is er meestal ook nog een voet of totaal met informatie, zoals:

* Het [[netto]]bedrag, het bedrag zonder btw;

Algemene (leverings)voorwaarden worden vaak onwetend op de achterzijde van een factuur afgedrukt. De voorwaarden waarop de geleverde goederen en diensten betrekking hebben zijn immers al geschied. [[Algemene voorwaarden (Nederland)|Algemene voorwaarden]] moeten daarom al met de [[offerte]] of opdracht worden meegezonden om rechtsgeldig te zijn.

 

Als de klant de goederen terugstuurt, of de diensten reclameert, wordt er een [[creditnota]] gemaakt om de factuur tegen te boeken. Dit kan voor het hele bedrag zijn, of voor het deel waarvoor is gereclameerd (boekhoudkundige afkorting: CVF).

 

Soms zal niet de leverancier van de diensten een factuur sturen, maar de afnemer. In zo'n geval is er ook sprake van een creditfactuur, maar zonder dat er sprake is van reclamatie van diensten of terugsturen van goederen. Dit komt bijvoorbeeld vaak voor bij [[affiliate marketing]] waar de leverancier vaak een [[particulier]] is. Wanneer de leverancier een particulier is mag de creditfactuur overigens geen uit te betalen BTW bevatten, dit omdat een particulier geen BTW in rekening mag brengen.

 

[[Elektronisch factureren]] is ook mogelijk. Alle wettelijke eisen aan een gewone factuur blijven gelden. Bovendien moet de herkomst en inhoud gewaarborgd zijn, bijvoorbeeld met behulp van een [[digitale handtekening]].

 

Enkele banken hebben een eigen systeem tot het verwerken van facturen, de [[FiNBOX]].

 

Een factuur moet opgemaakt zijn volgens de regels zoals genoemd in de [[Wet op de omzetbelasting 1968]] wil zij als geldig document gelden waarop btw (Belasting over de Toegevoegde Waarde) in rekening mag worden gebracht of, bij ontvangst van een factuur, bij aangifte mag worden verrekend met de te betalen btw. Deze eisen zijn als volgt (artikel 35a [[Wet op de omzetbelasting 1968]]):

* de datum van de factuur;

 

Er gelden verder aanvullende factuurvereisten indien het een 0%-btw-levering, (ver)koop van een nieuw vervoermiddel, levering in verband met de margeregeling, of indien de btw wordt voldaan door een fiscaal vertegenwoordiger. De factuur kan verzonden worden voorafgaand of na de feitelijke levering. Is het eerste het geval dan spreekt men van voorfactureren, in het tweede geval van nafactureren.

 

== Valse factuur ==

=== Witwassen ===

Ook bij [[witwassen]] worden valse facturen gebruikt. De ontvanger van het geld beweert daarvoor diensten of goederen te hebben geleverd, die in werkelijkheid nooit geleverd zijn.

 

== Zie ook ==