Ziekenhuis Calvariënberg: verschil tussen versies
Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
k enkele typo's en een weggevallen woord. |
→1935-1949: periode Mendes de Leon: correctie link |
||
Regel 60:
Hintzen, die na een galblaasoperatie overleed in Calvariënberg, werd opgevolgd door Charles Mendes de Leon (1893-1962). Deze was in het [[Amsterdam]]se [[Wilhelmina Gasthuis]] assistent geweest van de vermaarde hoogleraar interne geneeskunde [[Isidore Snapper]]. Hoewel [[Rooms-Katholieke Kerk|rooms-katholiek]] gedoopt, werd hij als afstammeling van [[Joden|joodse]] grootouders in februari 1941 ontslagen. In november van dat jaar werd zijn [[Ariërverklaring]] alsnog geaccepteerd en mocht hij in zijn ambt terugkeren, maar zijn positie bleef precair tijdens de [[Nederland in de Tweede Wereldoorlog#De bezetting|Duitse bezetting]]. In 1942 was hij enkele maanden [[Gijzeling (Tweede Wereldoorlog)|gegijzeld]].<ref>Ubachs/Evers (2005), pp. 348-349: 'Mendes de Leon, Charles'.</ref> Enkele joodse vrouwen wisten de oorlog te overleven doordat Mendes de Leon hun op de afdeling interne geneeskunde onderdak bood.<ref name=mgmumc/>
Mendes de Leon zette in Maastricht onder andere een [[bloedtransfusie]]dienst op. Begin jaren 1930 voldeed het verouderde en te krap opgezette Calvariënberg niet meer en werden plannen gemaakt voor een nieuw ziekenhuis, maar door de [[crisis van de jaren 30]] en de [[Tweede Wereldoorlog]] liepen die plannen grote vertraging op. In 1936 werd op het oude terrein nog een nieuw paviljoen voor longlijders geopend. In 1940 begon de bouw van het nieuwe ziekenhuis in de wijk [[Brusselsepoort (
In het krankzinnigengesticht traden langzaam maar zeker in geestesziekten academisch geschoolden toe tot de medische staf. In 1936 werd de [[neuroloog]] De Jong aangesteld en in 1941 de [[psychiater]] Mesker.<ref name=lodewick150/>
| |||