Nel van Dijk: verschil tussen versies

In 1987 werd zij tussentijds lid van het [[Europees Parlement]] voor de CPN, dat onderdeel was van het [[Groen Progressief Akkoord]]. Er was binnen het GPA afgesproken dat de CPN en [[Politieke Partij Radikalen|PPR]] afgevaardigde ieder een halve periode zouden uitzitten. Zij verving [[Herman Verbeek]] van de PPR. In 1989 werd zij herkozen in het Europees parlement en nu mocht zij de gehele periode uitzitten. Tussen 1992 en 1994 was zij voorzitter van de commissie voor vervoer en toerisme. In deze periode zette zij zich met name in voor het milieu. Zo pleitte zij voor een trans-Europees netwerk van [[Aquaduct (watergang)|aquaduct]]en en voor beperkingen op het vervoer van chemische en radioactieve stoffen. In 1994 werd zij voor GroenLinks, waarin de CPN intussen was opgegaan, [[lijsttrekker]] bij de [[Europese Parlementsverkiezingen 1994|Europese verkiezingen]] en tussen 1994 en 1998 enig fractielid. In dezelfde periode was zij voorzitter van de commissie voor de rechten van de vrouw. Naast milieu werden nu ook vrouwenrechten belangrijk voor Van Dijk. In 1997 pleitte zij voor diervriendelijker vervoer van levende dieren, door een maximale reistijd in te stellen en dieren te slachten in het land van herkomst. Daarnaast zette zij zich in voor de rechten van vrouwen, zij droeg beslissend bij aan legalisering van [[abortus]] binnen Europa. Ook werd zij bekend om haar strijd tegen fraude, te luxe regelingen en voorzieningen voor parlementariërs en voor openheid van het parlement. Daarbij schuwde zij niet het werken met een verborgen camera en het speuren, tot in ambtelijke prullenmanden toe, naar vertrouwelijke stukken.<ref>[http://www.parlement.com/id/vg09llzhlht3/p_b_m_nel_van_dijk P.B.M. (Nel) van Dijk] Parlement & Politiek</ref>

 

 

Ze bleef ook actief voor GroenLinks. Ze werd voorzitter van de referendumcommissie van de partij, en leidde het [[GroenLinks-lijsttrekkersreferendum 2012]]. Op 12 oktober 2012 volgde ze [[Andrée van Es]] op als voorzitter van de commissie die een analyse moet uitvoeren van de verkiezingsnederlaag van GroenLinks bij de [[Tweede Kamerverkiezingen 2012|Tweede Kamerverkiezingen van september 2012]].