Middeleeuws Latijn: verschil tussen versies

Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
k (link)correctie
dubbele link
Regel 1:
'''Middeleeuws Latijn''' is het [[Latijn]] dat in de [[middeleeuwen]] dienstdeed als de gesproken [[lingua franca]] (vergelijk de huidige situatie van het Engels) van Europese [[wetenschap in de middeleeuwen|wetenschappers]] en [[intellectueel (persoon)|intellectuelen]]. Daarnaast werden er wetenschappelijke verhandelingen, poëzie en literair proza in geschreven, werd er recht in gesproken en fungeerde het als bestuurstaal. Ondanks de kerkelijke achtergrond van veel van de auteurs moet het middeleeuws Latijn niet worden verward met het [[Kerklatijn]], dat tot op de dag van vandaag dienstdoet als [[liturgie|liturgische taal]]. Middeleeuws Latijn was in tegenstelling tot zijn voorganger, het Laatlatijn, geen dagelijkse 'levende' [[volkstaal (moedertaal)|volkstaal]] meer, maar ook geen volledig [[dode taal]].
 
Er is geen consensus over het precieze moment waarop het [[Laatlatijn]] (Latijn gesproken in de nadagen van het [[Romeinse Rijk]]) eindigt, en de periode van het middeleeuws Latijn begint. Sommige onderzoekers laten de periode van het middeleeuws Latijn beginnen met de opkomst van het vroege [[Kerklatijn]], rond het jaar 350. Volgens anderen begint deze periode rond het jaar 500.<ref> {{aut|Jan M. Ziolkowski}}, ''Towards a History of Medieval Latin Literature'', red: F.A.C. Mantello, A.G. Rigg, medieval Latin: An Introduction and Bibliographical Guide'', Washington, DC, 1996, blz. 505-536 (hier blz. 510-511)</ref> Weer anderen plaatsen het begin van het middeleeuws Latijn pas rond 900 wanneer de, uit het [[vulgair Latijn]] ontstane, [[Romaanse taal|Romaanse landstalen]] (Frans, Spaans, Italiaans) het Laatlatijn vervangen als [[geschreven taal]].
 
Voor het bestuderen van Latijnse teksten uit de Noordelijke Nederlanden is het ''[[Lexicon Latinitatis Nederlandicae Medii Aevi]]'' van groot belang.