Kosmische achtergrondstraling: verschil tussen versies

Dit licht van het vroege heelal wordt tegenwoordig waargenomen als de kosmische achtergrondstraling. Doordat het heelal sinds die tijd zo'n 1000 keer zo groot is geworden, is de temperatuur van de achtergrondstraling gedaald tot 3 kelvin (2,725  ±  0,001 K). Gemeten per eenheid van frequentie ligt de piek bij 160,2 GHz, corresponderend met een golflengte van 1,873 mm; gemeten per eenheid golflengte ligt de piek bij 1,06 mm (zoals volgt uit de [[verschuivingswet van Wien]]), corresponderend met een frequentie van 283 GHz. Deze straling valt dus in het bereik van de millimetergolven, aangeduid als [[extremely high frequency]], het hoogste frequentiegebied van de [[microgolf]].

BICEP (Background Imaging of Cosmic Extragalactic Polarization) is een experiment op de Zuidpool dat de [[polarisatie (elektromagnetisme)|polarisatie]] meet van de kosmische achtergrondstraling met een anno 2014 ongeëvenaarde precisie. Dit geeft sluitende bewijzen over de [[Inflatie (kosmologie)|kosmische inflatie]]. BICEP werkt op 100 en 150  GHz en met een hoekprecisie van respectievelijk 1,0 en 0,7°. Een opstelling van 98 polarisatiegevoelige sensoren brengt een groot gebied van de hemel boven de zuidpool in kaart. De telescoop werd opgesteld op het [[Zuidpoolstation Amundsen-Scott]] in november 2005.

De meest nauwkeurigenauwkeurigste metingen van de kosmische achtergrondstraling zijn tussen 2009 en 2013 verkregen door het [[Planck Observatory]].