Bernhard Riemann: verschil tussen versies

Vanaf 1857 was hij universitair hoofddocent in Göttingen. Datzelfde jaar trokken zijn twee overlevende zusters bij hem in. Na de dood van zijn broer moest hij ondanks zijn bescheiden salaris voor hen zorgen - in die tijd bestond het salaris van een universitair hoofddocent grotendeels uit [[collegegeld|entreegelden voor de colleges]], en in de meeste gevallen gold hoe moeilijker het college, des te minder toehoorders. Riemann raakte overwerkt en had een inzinking. Om te herstellen en uit te rusten ging hij naar [[Bad Harzburg]] naar Richard Dedekind. In 1858 bezochten de Italiaanse wiskundigen [[Francesco Brioschi|Brioschi]], [[Enrico Betti|Betti]] en [[Felice Casorati|Casorati]] Göttingen. Riemann raakte met hen bevriend en liet hen kennis maken met topologische ideeën. In hetzelfde jaar bezocht hij opnieuw Berlijn, waar hij [[Ernst Kummer|Kummer]], [[Karl Weierstrass|Weierstrass]] en [[Leopold Kronecker|Kronecker]] ontmoette. In 1859 werd hij de opvolger van de overleden Dirlichet en nam hij de leerstoel die enige jaren eerder nog door Gauss werd bekleed, in. In 1860 reisde hij naar Parijs, waar hij [[Victor Puiseux|Puiseux]], [[Joseph Bertrand|Bertrand]], [[Charles Hermite|Hermite]], [[Charles Briot|Briot]] en [[Jean-Claude Bouquet|Boucquet]] ontmoette. In 1862 trouwde hij met Elise Koch, een vriendin van zijn zusters, met wie hij een dochter, Ida, kreeg, die in 1863 in [[Pisa (stad)|Pisa]] werd geboren. Hij verbleef in dat jaar langere tijd in Italië, waar hij zijn Italiaanse wiskundige vrienden opnieuw ontmoette. Op de terugweg van een reis naar Italië in 1862 verslechterde zijn gezondheidstoestand. Riemann leed aan [[tuberculose]]. Ook langere verblijven in het milde klimaat van Italië konden de ziekte niet genezen. Op de vlucht voor de in 1866 in de buurt van Göttingen plaatsvindende [[Slag bij Langensalza (1866)|veldslag tussen de legers van Hannover en Pruisen]] en opnieuw op zoek naar herstel van zijn ziekte stierf hij in 1866 op de leeftijd van 39 jaar, op zijn derde Italië-reis. Hij werd begraven in [[Biganzolo]]<ref>[http://www.w-volk.de/museum/grave28.htm ''Riemanns Grab in Biganzolo''] ([[Verbania]]) (geraadpleegd op 12 augustus 2010)</ref>. Op zijn grafsteen staat: