Antonio Montesino: verschil tussen versies

'''Antonio Montesino''', ook '''''António de Montesinos''''' (ca. [[1475]] - [[27 juni]] [[1540]]), was een [[Spanje|Spaanse]] [[monnik]] die met zijn medebroeders in 1511 een protest liet horen over de uitbuiting van de [[Indianen]] op het eiland [[Hispañola]]. Hij werd teruggeroepen naar Spanje waar hij de Spaanse Koningen van zijn bevindingen overtuigde. Dit had tot gevolg dat in 1512 de wetten van [[Burgos (Spanje)|Burgos]] werden aangenomen ter bescherming van de rechten van de Indianen. Montesino overleed in [[Venezuela]] op 27 juni 1540.

De Spanjaard Antonio (de) Montesino werd rond 1475 geboren. In 1501 trad hij toe tot de [[Dominicanen]] in het klooster Sint Stefanus in [[Salamanca (stad)|Salamanca]] en legde daar zijn [[Kloostergeloften|professie]] af op 1 juli 1502. Na voltooiing van zijn studies werd hij priester gewijd en in 1509 geplaatst in het klooster Sint Thomas in [[Ávila (stad)|Ávila]]. Daarna gaat zijn geschiedenis en die van andere Dominicanen op in het beleid van de Spaanse Koningen. Deze beoogden met ontdekkingsreizen een nieuwe zeeroute naar [[India]] te vinden en het christelijk geloof in de ‘Nieuwe Wereld’ te verbreiden.

Op zijn eerste reis naar ‘Indië’ ontdekte [[Christoffel Columbus]] op 5 december 1492 de grote Antillen, o.a. Hispañiola (nu Dominicaanse Republiek en Haïti). In de mening dat dit eiland Indië was noemde hij de bewoners ‘Indianen’. Tot zijn verrassing droegen zij gouden sieraden. Toen één schip lek bleek en niet mee kon terugvaren, bouwden Columbus en zijn mannen van het wrak een klein fort en liet veertig manschappen achter met de opdracht de goudmijnen te zoeken en zeilde terug naar Spanje.

Vertrek van Pedro de Córdoba en gezellen naar Hispañiola. Pedro de Córdoba werd belast met de formatie van een groep, met daarin Antonio Montesino, Bernardo de Santo Domingo, Tomás de Fuentes en Domingo Velázquez. Zij zeilden in 1510 naar Hispañiola met een aantal andere religieuzen. In september1510 kwamen ze behouden op Hispañiola aan. De groep Dominicanen zette met elkaar een vrij rigoureus kloosterleven door, maar kwamen er al gauw achter dat de autochtone bevolking, de Indianen, door Spaanse bezitters van ‘wingebieden’ werden uitgebuit als werkkrachten.

Omdat veel Indianen als werkkrachten waren omgekomen, trokken de Spanjaarden slaven aan uit West-Afrika die in 1511 aankwamen om als slaven te werken op de suikerriet- en koffieplantages. 1511, 21 december.

De Heilige Stoel richtte op 12 mei 1512 bij decreet het diocees Santo Domingo op met in de stad de kathedraal ‘in honorem santi Dominici’. Na dit alles verbeterde de houding van de Spaanse kolonisten tegenover de Indianen en ingevaren slaven uit West-Afrika. Barolomé de de Las Casas gaf zijn wingewest op en liet alle slaven vrij. Hij werd priester gewijd in Rome (1507) en sloot zich aan bij de Dominicanen (1522).