Daimon: verschil tussen versies

Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
Kiro Vermaas (overleg | bijdragen)
k Opmaak: bijv. woord als woordenboeklemma cursiveren.
EcrituresBot (overleg | bijdragen)
k Categorienaam aangepast: Oud-Griekse godsdienst naar Oud-Griekse religie met AWB
Regel 2:
'''Daimon''' ('''[[Oudgrieks]]:''' {{Polytonic|δαίμων}} /daímon; [[Latijn]]: dæmon; Nederlands: daimoon) is in de [[Griekse mythologie]] oorspronkelijk de aanduiding voor een meestal goedwillend wezen dat ergens tussen goden en stervelingen in staat, een bovennatuurlijk wezen zoals een inferieure godheid. Een voorbeeld hiervan is te vinden in Plato's [[Symposium (Plato)|''Symposium'']]<ref>In Plato's Symposium, leert de priesteres Diotima aan Socrates dat liefde ''geen god'' is, maar eerder een "grote daimon" (202d)</ref> In de joods-christelijke traditie spreekt men over een 'demon' in de betekenis van een kwaadwillende geest die mensen in bezit kan nemen.
 
Alhoewel bij [[Homerus]] de woorden ''θεοί'' ('goden') en ''δαίμονες'' ('daimones') praktisch als synoniem werden gebruikt, maakten latere schrijvers als [[Plato]] wel een onderscheid tussen de twee.<ref>[[Walter Burkert]], Greek religion 1985; E. Rexine, Daimon in classical Greek literature 1985, pp 179-81</ref> In [[Cratylus (Plato)|''Cratylus'']] (398b) legt Plato de etymologie van ''δαίμονες'' ('daimones') uit als ''δαήμονες'' ('daēmones') wat 'het weten van de wijzen' betekent, hoewel de oorsprong van het woord met meer waarschijnlijkheid toe te schrijven valt aan ''daiō'', wat 'het verdelen van lotsbestemmingen' betekent. <ref>[http://archimedes.fas.harvard.edu/cgi-bin/dict?name=lsj&lang=el&word=dai%2fmwn&filter=GreekXlit" daimōn"], in Liddell, Henry and Robert Scott. 1996. A Greek-English Lexicon.</ref>
 
Dat de term dus oorspronkelijk duidde op een spiritueel wezen dat iemands karakter kon beïnvloeden, is duidelijk bij [[Socrates (filosoof)|Socrates]]. Een agathos daimōn ('goede geest') bijvoorbeeld was goedwillend en Socrates sprak over zijn daimon of 'genius' als over een geest die hem aanzette tot het zoeken en verkondigen van de waarheid. Pas veel later is de term ook toepasselijk geworden om er wezens van lagere orde mee aan te duiden die niet langer het welzijn van de mens tot doel hadden, maar eerder onheil en ongeluk met zich meebrachten.<ref>Encyclopæedia Britannica 15th Edition:'Daemon'</ref>
Regel 25:
}}
 
[[Categorie:Oud-Griekse godsdienstreligie]]
[[Categorie:Romeinse godsdienst]]
[[Categorie:Mythisch wezen]]