De eerste typen batterijvervangende accu's waren gebaseerd op nikkel-cadmium. DezeEen cellennikkel-cadmiumcel hebbenheeft een aanmerkelijk lagere spanning (1,2 V) dan de traditionele batterij gebaseerd op zink (1,5 V). De spanning bij gebruik van de zinkcel is echter in de praktijk echter lager. Hierdoor voldeed de nikkel-cadmiumcel redelijk. Voor veeleisende toepassingen, waarvoor alkalinecellen worden aangeraden zoals in digitale camera's, waren ze slecht bruikbaar. De nieuwere nikkel-hydrideaccu's hebben een iets hogere spanning (boven 1,4 V) en kunnen overal met succes worden ingezet. Overigens worden nikkel-cadmiumaccu's steeds minder gebruikt vanwege de grote giftigheid. De nieuwere lithium-ionaccu's kunnen helemaal niet als vervanging voor een batterij worden gebruikt, evenmin als lood-accu's, doordat de spanning veel te hoog is.
(Bijvoorbeeld, in een 4,5 volt zaklamp worden 3,5 volt lampjes gebruikt.) Hierdoor voldeed de nikkel-cadmiumcel redelijk. Voor veeleisende toepassingen, waarvoor alkalinecellen worden aangeraden zoals in digitale camera's, waren ze slecht bruikbaar. De nieuwere nikkel-hydrideaccu's hebben een iets hogere spanning (boven 1,4 V) en kunnen overal met succes worden ingezet. Overigens worden nikkel-cadmiumaccu's steeds minder gebruikt vanwege de grote giftigheid.
De nieuwere lithium-ionaccu's kunnen helemaal niet als vervanging voor een batterij worden gebruikt, evenmin als lood-accu's, doordat de spanning veel te hoog is.
