Wikipedia

Keith Emerson: verschil tussen versies

Interactief door geschiedenis bladeren
← Oudere bewerkingNieuwere bewerking →
Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
VisueelWikitekst
k Fix parameters
paar kleine wijzigingen, en wikilinks toegevoegd
Regel 26:
 
==The Nice==
In de tweede helft van de [[1960-1969|jaren 60]] zette Emerson samen met bassist/zanger [[Lee Jackson]], drummer [[Brian Davison]] en gitarist [[David O'List]] "[[The Nice]]" op. Eerst als begeleidingsband van zangeres [[P.P. Arnold]], later met eigen muziek, speelden ze een eigen combinatie van [[klassieke muziek|klassiek]], [[blues]], [[jazz]] en [[rock]]. Met deze band nam Emerson ook een aantal [[Langspeelplaat|lp's]] op.
 
Emerson speelde tijdens optredens met name op het [[Hammondorgel]], en in het begin van de [[1970-1979|jaren 70]] was hij een van de eersten die de modulaire [[Robert Moog|Moog]]-[[synthesizer]]s in de rockmuziek gebruikte.<ref name=":1">{{Citeer web|url=http://www.nytimes.com/2016/03/12/arts/music/keith-emerson-70s-rock-showman-with-a-taste-for-spectacle-dies-at-71.html?rref=collection%2Fsectioncollection%2Fobituaries&action=click&contentCollection=obituaries&region=rank&module=package&version=highlights&contentPlacement=6&pgtype=sectionfront|titel=Keith Emerson, ’70s Rock Showman With a Taste for Spectacle, Dies at 71|bezochtdatum=|auteur=Ben Ratliff|datum=11 maart 2016|uitgever=The New York Times|taal=en}}</ref> Hij was met Emerson, Lake & Palmer de eerste die het instrument ook op tournee meenam, en het op het podium bespeelde. Emerson had een goede band met dr. Robert Moog, de maker van het instrument; wederzijds was er veel bewondering voor elkaars kunnen.
 
==Emerson, Lake & Palmer==
In 1970 waswilde hetEmerson eindeverder voorgaan dan met "The Nice" enmogelijk hetwas en beginhief vanhij eende nieuwband initiatiefop. [[Greg Lake]] wilde vertrekken bij [[King Crimson]], en eerdere contacten maakten dat ze samen een drummer zochten en vonden in [[Carl Palmer]]. "Emerson, Lake & Palmer" (ELP) was geboren en met hun debuut op het [[Isle of Wight Festival]] in [[1970]] gelijk een topper. De rockbewerking van [[Modest Moessorgski|Moessorgski's]] ''[[Schilderijen van een tentoonstelling|Schilderijententoonstelling]]'', eindigend met kanongebulder, maakte een overweldigende indruk en hun naam was gevestigd.
 
Hierop volgden zo’n acht jaar van successen met ELP. Zes [[platina (muziek)|platina]]-albums, en de top-act op het [[California Jam]] festival in 1974 (met 500 .000 man het grootste concert tot dan toe). Keerpunt echter was in 1977 het optreden met een groot orkest voor een uitvoering van Emersons ''Piano Concerto No.1''. Het uitvoeren van een dergelijk project was te veel, organisatorisch, maar vooral financieel. Na het debacle moesten ze weer als drietal op tournee, om hun saldo bij te werken. Nog twee albums werden gemaakt, die niet gelden als topwerken uit hun repertoire, en in 1978 gingen ze uit elkaar; de vonk die in 1970 het vuur maakte waaruit ELP ontstond was gedoofd.
 
Ieder van deDe leden ginggingen zelfieder aanhun heteigen werk:weg. Keith Emerson maakte zijn eerste soloalbum, dat in 1980 uitkwam:, "''Honky''". Een tweede album dat hij uitbracht omvatte een serie van eigen [[interpretatie]]s van klassieke kerstliederen:, "''The Christmas Album''". Emerson heeft zich in de jaren na het uiteenvallen van ELP ook veel beziggehouden met het maken van [[Filmmuziek|muziek voor filmsfilm]] en tv geschreven.
 
In 1985 zocht Emerson opnieuw de samenwerking met Greg Lake. Carl Palmer hadzat op dat ogenblikmoment anderevast bezighedenin [[Asia (Britse band)|Asia]] en werd vervangen door [[Cozy Powell]]. Met z’n drieën traden ze een tijd lang op en maakten ze één album, waarna de samenwerking stopte. Bij een volgend project samen met Carl Palmer ontbrak Greg Lake dan weer. Zijn plaats als zanger en bassist werd ingenomen door gitarist [[Robert Berry]]. Onder de naam "''3''" maakten ze één album.
 
In 1992 herenigde het drietal zich voor een nieuw album:, "''Black Moon''". In de jaren erna gingen ze metweer z’n drieënop verdertournee, totdat er in 1998 ruzie ontstond over het produceren van het op dat ogenblik laatste album, met als gevolg dat ELP opnieuw uiteen viel. In de tussentijd zijn dan wel nog een aantal albums verschenen: "''Live at the Royal Albert Hall''" in 1993 (registratie van een concert in 1992 tijdens de ''Black Moon'' tour), "''In the Hot Seat''" in 1994 en "''Then And Now''" in 1998.
 
In het nieuwe [[millennium]] startte Emerson met twee projecten. Aan de ene kant richtteging hij een band op dietournee hem opmet zijn solotourneeeigen moest ondersteunenband, de "Keith Emerson Band", en aan de andere kant kwam ook "The Nice" weer bij elkaar voor een tournee door Engeland, met een nieuw (live)-album.
 
== Persoonlijk ==
Emerson was getrouwd met Elinor Emerson. Samen kregen zij twee zonen: Aaron Ole Emerson en Damon Keith Emerson. Later woonde hij samen met Mari Kawaguchi.<ref name=":1" /> Emerson overleed in de nacht van 10 op 11 maart 2016 op 71-jarige leeftijd in zijn huis in Santa Monica. Hij werd gevonden met een schotwond in zijn hoofd. Op 16 maart maakte de lijkschouwer bekend dat de doodsoorzaak zelfdoding was.<ref>[http://www.hollywoodreporter.com/news/keith-emerson-dead-keyboardists-death-876117 Keith Emerson's Death Ruled a Suicide]</ref> Vermoed wordt dat Emerson depressief was over het achteruitgaan van zijn technische vaardigheid als gevolg van een spierziekte in zijn rechterhand.
 
==Soundtracks==
Regel 176:
{{DEFAULTSORT:Emerson, Keith}}
[[Categorie:Brits toetsenist]]
[[Categorie:Brits componist]]
Overgenomen van "https://nl.wikipedia.org/wiki/Keith_Emerson"