Nederlandse Centrale Catalogus: verschil tussen versies
Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
aanv. |
k punt aan einde van zin |
||
Regel 19:
}}
De '''Nederlandse Centrale Catalogus''' (NCC) bevat de bibliografische gegevens en vindplaatsen van ruim 14 miljoen [[boek (document)|boeken]] en 500.000 [[tijdschriften]] die in meer dan 400 [[Nederland]]se [[Bibliotheek (algemeen)|bibliotheken]] te vinden zijn. Het bestand wordt bijgewerkt door catalogiseerders van de deelnemende bibliotheken in het [[Gemeenschappelijk Geautomatiseerd Catalogiseersysteem]] (GGC).<ref>Bij de opzet van het GGC in de jaren 70 werd nog gesproken van een ''Catalogussysteem''. Zie ook: Look Costers: 'De ontwikkeling van de operationale principes en beleidsuitgangspunten van het Samenwerkingsverband PICA'. In: ''Boek, bibliotheek en geesteswetenschappen. Opstellen door vrienden en collega's van dr. C. Reedijk geschreven ter gelegenheid van zijn aftreden als bibliothecaris van de Koninklijke Bibliotheek te 's-Gravenhage''. Hilversum, Verloren, 1986, p. 54-66</ref> De catalogus wordt gezamenlijk beheerd door de [[Koninklijke Bibliotheek (Nederland)|Koninklijke Bibliotheek]] en [[OCLC]]. Door middel van de website [[PiCarta]] kan de catalogus geraadpleegd worden.
De NCC is ontstaan uit een initiatief dat rond 1920 door bibliothecaris [[Philipp Christiaan Molhuysen|P.C. Molhuysen]] werd genomen om centraal een overzicht te hebben van alle aanwezige boeken in Nederlandse bibliotheken ("Centrale Catalogus"). Oorspronkelijk resulteerde dat in een enorme hoeveelheid kopieën van cataloguskaartjes in bibliotheekkasten in de KB Den Haag. In de jaren zeventig en tachtig van de vorige eeuw werden die geautomatiseerd verwerkt, wat eerst in het GGC en later in de NCC resulteerde. Sinds 1983 werkte de NCC als geautomatiseerd systeem waarmee bibliotheken artikelen en boeken bij elkaar konden opvragen. Sinds begin jaren negentig konden bibliotheekgebruikers dat ook zelf doen.
| |||