Grand Prix-wegrace van Joegoslavië 1987: verschil tussen versies

In de 250cc-klasse was er eindelijk succes voor regerend [[lijst van wereldkampioenen wegrace|wereldkampioen]] [[Carlos Lavado]], die nog geen enkele podiumplaats gescoord had. Hij benutte de betere stuurkwaliteiten én de nieuwe [[zuiger]]s en [[cilinder (motor)|cilinders]] van de [[Yamaha YZR 250]] optimaal, zowel in de training als in de race. Hij was eigenlijk de enige [[Yamaha Motor Company|Yamaha]]-rijder die dat kon doen, want het 250cc-Yamaha-team van [[Giacomo Agostini]] was gehandicapt door de blessures van [[Luca Cadalora]] en [[Martin Wimmer]]<ref>[[Martin Wimmer]] reed vanwege een beenbreuk met een speciale opblaasbare linker laars. Bovendien kon hij moeilijk gas geven en remmen door een gebroken [[middenhandsbeen]]. Hij moest rechts schakelen en kon zijn achterrem niet gebruiken.</ref> en het Franse Sonauto-Yamaha moest [[Patrick Igoa]] missen omdat die zijn heup gebroken had. [[Jean-Philippe Ruggia]] reed weliswaar ook voor dat team, maar die gebruiktewas een [[Yamaha TZ 250]] [[productieracer]] gewend. Nu kreeg hij Igoa's YZR 250, maar daar viel hij twee keer mee in de training, waarbij hij een zware ribblessure en een [[hersenschudding]] opliep. [[Honda (motorfiets)|Honda]]-[[fabriekscoureur]] [[Toni Mang]] kreeg in de race bandenproblemen door de warmte en moest de leiding in het wereldkampioenschap teruggeven aan [[Reinhold Roth]].

|{{FR-VLAG}} [[Jean-Philippe Ruggia]] <ref>[[Jean-Philippe Ruggia]] deed het uitstekend met de elfde plaats. Hij reed niet alleen met een [[Yamahain TZde 250]]training [[productieracer]],opgelopen maarribblessure ook meten een in de training opgelopen [[hersenschudding]]. </ref>