Versie van 15 jul 2017 22:30 bewerken Paul B (overleg \| bijdragen) 46.704 bewerkingen Vervang het nogal ongebruikelijke 'interfase' door het veel gebruikelijker 'grensvlak'. ← Oudere bewerking		Versie van 20 jul 2017 10:50 bewerken ongedaan maken Piotrpavel (overleg \| bijdragen) uitgebreid bevestigde gebruikers 12.412 bewerkingen kGeen bewerkingssamenvatting Nieuwere bewerking →
Regel 2: [[Bestand:Oppervlaktespanning.png\|right\|thumb\|Verschil in vorm door hoge en lage oppervlaktespanning: druppels van kwik (l) en water (r) op een vast oppervlak]] '''Oppervlaktespanning''' is het [[natuurkunde\|natuurkundig]] verschijnsel dat het [[~~Oppervlakte~~oppervlakte\|oppervlak]] van een [[vloeistof]] aan een [[meniscus (fysica)\|vloeistof-gasovergang[[ zich gedraagt als een veerkrachtige laag. [[Vanderwaalskrachten]] tussen [[~~Molecuul~~molecuul\|moleculen]] in de [[~~Aggregatietoestand~~aggregatietoestand\|vloeistoffase]] veroorzaken dedeze oppervlaktespanning. Losse druppels worden zo veel mogelijk bolvormig. De oppervlaktespanning van water wordt verder verhoogd doordat watermoleculen onderling [[waterstofbrug]]gen vormen. [[Schaatsenrijder]]s (een insectensoort) en lichte voorwerpen zinken niet dankzij de oppervlaktespanning. ~~Losse~~van ~~[[druppel]]s~~het ~~worden zo veel mogelijk bolvormig~~water. Voor moleculen aan het oppervlak van de vloeistof is de netto vanderwaalskracht gericht naar de vloeistof toe. Binnen de vloeistof zijn de onderlinge vanderwaalskrachten tussen de moleculen in alle richtingen even groot, waardoor de [[resultante\|resulterende kracht]] op ieder individueel molecuul binnen de vloeistof gelijkstaat aan nul.

Oppervlaktespanning: verschil tussen versies