Nationaalsocialisme: verschil tussen versies

 

== Mystiek ==

Uit de SS, die in Himmlers visie de toekomstige elite van het nazirijk moest vormen, werden blonde en blauwogige mannen gehaald die bijeenkwamen in een soort erediensten waarin de 'Germaanse mystiek' herleefde. Ook werd gedweept met oude Duitse volkstradities, heidense mystiek en waarden, soms teruggaand tot de tijd van de voorchristelijke [[Germanen]]. Voorbeelden waren fakkeloptochten, [[Richard Wagner|Wagner-opera's]], het gebruik van eikenloof, en het inrichten van monumenten op bepaalde bijzondere plaatsen. Dit leidde tot het ontstaan van een moderne vorm van [[heidendom]] binnen het nationaalsocialisme. Himmler kocht na de machtsovername zelfs een oud kasteel op, de [[Wewelsburg]], en verbouwde dit tot een nazistische 'eretempel' waar top-SS'ers geregeld bijeenkwamen om 'ere-diensten' te houden ter meerdere glorie van het nazisme. SS-officieren moesten ook het [[runen]]schrift bestuderen. Binnen het nationaalsocialisme zijn ook veel runentekens terug te vinden. Voorbeelden zijn de Sig-rune voor de SS en de Epel-rune{{Bron?|Wordt hier misschien de Odal-rune bedoeld? In modern Engels wordt de Odal/Othala wel gespeld als 'Epel'.|2012|02|04}} als vervanger van de christelijke kruizen op SS-begraafplaatsen. Heinrich Himmler had ook belangstelling voor het [[Oera Linda Boek]] dat in 1933 door [[Herman Wirth]] in Duitsland uitgegeven werd.

 

Een ander gemeenschappelijk element met het fascisme was het [[populisme]] en het [[totalitarisme]] waarop de ideologie dreef. Het volk diende zich in te zetten voor de 'goede zaak', en doordat iedereen dit - al dan niet gedwongen - deed, legitimeerden de leiders zich. Een van de meest sprekende elementen hierin is het ''"[[gesundes Volksempfinden]]"''. Dit begrip werd in de [[strafrecht]]opvattingen van de ideologie van het nationaalsocialisme verheven tot een buitenwettelijke [[rechtsbron]], een pseudo[[Identificatie (recht)|legitimatie]] van [[willekeur (recht)|willekeur]], waarmee ten behoeve van een gewenste [[strafvervolging|vervolging]] en [[veroordeling]] de bestaande strafwet kon worden opzijgeschoven: enerzijds konden gedragingen die volgens de wet weliswaar strafbaar waren met een beroep op dat beginsel straffeloos blijven, terwijl anderzijds gedragingen die volgens de wet juist geoorloofd of althans niet verboden zouden zijn, desalniettemin toch konden worden vervolgd en bestraft.

 

 

 

Men stond voorts een traditionele man/vrouw rolverdeling voor en wees zaken als feminisme en homoseksualiteit af. De vrouw moest immers thuisblijven en zich concentreren op het krijgen van zo veel mogelijk kinderen en de zorg voor deze kinderen, zodat de nationale bevolking zou groeien. In tegenstelling tot b.v. het [[Sovjet-Unie|Sovjetleger]] mochten vrouwelijke militairen geen gevechtshandelingen uitvoeren. Ook seksuele 'losbandigheid' zoals prostitutie, seks- en nachtclubs werden verworpen, daar seks voortplanting moest dienen en bovendien seksuele losbandigheid door de nazi's met joden werd geassocieerd. Seksuele preutsheid werd door de nazi's tot in het bizarre doorgevoerd. Weliswaar werd bevolkingsaanwas sterk gepropageerd maar openbare uitingen van seksualiteit waren taboe. De nazi's sloten bijvoorbeeld alle Berlijnse bordelen en nachtclubs.

 

== Christendom en nationaalsocialisme ==

Binnen de nationaalsocialistische beweging bestonden er verschillende opvattingen over [[religie]] en het [[christendom]].<ref>Richard Steigmann-Gall: ''The Holy Reich: Nazi Conceptions of Christianity, 1919-1945''; 2003.</ref> De overgrote meerderheid van de NSDAP-leden bleven trouw aan het [[katholicisme]] en het [[protestantisme]].<ref name="conway">John S. Conway: ''The Nazi Persecution of the Churches, 1933-1945''; 1968.</ref> Tijdens een toespraak op 12 april 1922 noemde Hitler zichzelf christen.<ref>[http://archive.org/stream/TheSpeechesOfAdolfHitler19211941/hitler-speeches-collection_djvu.txt Adolf Hitler: "Munich - Speech of April 12, 1922".]</ref> Hitler steunde het christendom publiekelijk, maar in privégesprekken heeft hij een aantal antichristelijke opmerkingen gemaakt. Historicus Laurence Rees is van mening dat de acceptatie van het christendom door Hitler slechts [[Opportunisme|opportunistisch]] was.<ref>Laurence Rees; ''The Dark Charisma of Adolf Hitler''; 2012; p. 135.</ref>

 

 

 

Heinrich Himmler steunde de [[gottgläubig]]-beweging. Deze beweging bestond uit mensen die in God geloofden, maar niet verbonden waren aan een kerkgenootschap.<ref name="burleigh">Michael Burleigh: ''The Third Reich: A New History''; 2012; p. 196-197.</ref> Tegelijkertijd maakte Himmler het verboden voor [[atheïsme|atheïsten]] om lid te worden van de SS.<ref name="burleigh" />

Volgens de nazi’s was het Arische (of Germaanse) ras het meest perfecte. Dit omvatte in de ogen van de nazi's alle Duitsers en verwante [[Germanen|Germaanse volkeren]] ([[Nederlanders]], [[Scandinavië|Scandinaviërs]], [[Zwitsers]], [[Engelsen (volk)|Engelsen]], [[Vlamingen]], [[Denemarken|Denen]]). Daarnaast werd de [[Italianen]] een bijzondere status toegekend wegens hun verwante ideologie. [[Kroaten]], [[Japanners]] en bepaalde personen kregen om politieke redenen de status van "ere-Ariër". [[Fransen]], [[Spanjaarden]], [[Portugezen]] en [[Grieken]] werden gezien als weliswaar Europees maar minderwaardig aan de Germaanse volkeren. Volgens Hitler lieten de Fransen zich zelfs zodanig 'bevuilen' door vermenging met zwarten uit hun koloniën, dat Frankrijk in feite 'een Afrikaanse staat in Europa was, reikend van de [[Frans-Kongo|Congo]] tot de Rijn'. [[Slavische volkeren]], het [[Mongolen|mongoloïde]] en het [[Neger|negroïde ras]] waren, evenals Amerikaanse [[indianen]] en de volkeren van Centraal-Azië, minderwaardig in de ogen van de nazi's. Zij waren hooguit geschikt om hard te werken en zouden in de verre toekomst uitgeroeid moeten worden. Ook hier werden overigens om politieke redenen uitzonderingen op gemaakt, want Slavische staten als [[Slowakije]] en [[Bulgarije]] streden wel aan de zijde van de [[Asmogendheden|As]]. Binnen deze groep waren de Russen het 'laagst', omdat zij niet slechts 'minderwaardig' zouden zijn, maar eveneens het verderfelijke [[communisme]] hadden omhelsd. Krijgsgevangenen uit de Sovjet-Unie kregen dan ook een extra zware behandeling.

 

 

Dit racistische luik van het nationaalsocialisme was ideologisch schatplichtig aan kleinere groeperingen die eind 19e eeuw in [[Oostenrijk-Hongarije]] waren ontstaan. Deze groeperingen voelden zich bedreigd door het toenemend Slavisch nationalisme en verweten (vaak Joodse) fabrieksbazen Slavische arbeiders in dienst te nemen waardoor Duitssprekenden een minderheid werden in steden als [[Praag]]. Veel nazi's geloofden niet in deze denkbeelden maar namen ze wel voor lief. Ook keken de meeste 'gewone Duitsers' liever de andere kant op als ze in hun eigen omgeving geconfronteerd werden met razzia's op Joden en andere nazi-tegenstanders, ook al veroordeelden de katholieke kerk en andere niet-genazificeerde kerken dit. Maar omdat de echte nazikopstukken als Goebbels en Himmler en bovenal Adolf Hitler zelf wel overtuigd waren van hun racistische vooroordelen lag dit onderdeel van de nazi-ideologie ten grondslag aan een van de grootste [[genocide]]n in de geschiedenis.