Linnaeus zette het tweede deel van zijn tweedelige namen in de kantlijn van zijn boeken, als middel om zijn soorten makkelijk te kunnen vinden. Dit was een verbetering ten opzichte van zijn eerdere werk waar hij (alleen) nummers gebruikte, immers "''Euphorbia helioscopia''" <ref>Voor de pagina in de ''Species Plantarum'' met "''Euphorbia helioscopia'' zie [http://biodiversitylibrary.org/page/358478 hier]</ref> is makkelijker in het gebruik en makkelijker te onthouden alsdan "''Euphorbia'' nummer veertig". Linnaeus zelf noemde deze tweede delen van zijn tweedelige namen, geplaatst in de kantlijn, ''nomina trivialia'', om onderscheid te maken met wat hij nog steeds beschouwde als de "echte" namen, de ''nomina specifica legitima''.<ref>voor ''Euphorbia helioscopia'' is deze "nomen specificum legitimum" in de ''Species Plantarum'': "EUPHORBIA umbella quinquefida trifida dichotoma involucellis obovatis foliis cuneiformibus serratis", zie [http://biodiversitylibrary.org/page/358478 hier]</ref><ref>W.T. Stearn, Nomenclatural Importance of the ''Species Plantarum'', in: Ray Society (1957), ''Species Plantarum, a facsimile of the first edition'', vol. 1: 1-5.</ref>, te weten de lange, beschrijvende namen, die tegenwoordig als beschrijving gelden.
