Roef (scheepsterm): verschil tussen versies

In de [[middeleeuwen]] en later in de [[renaissance]]periode waren de [[trekschuit]]en op de rivieren verre van comfortabel voor de bewoners. Er was een kleine roef waar een groot gezin in leefde. Deze schepen waren geheel van hout en ook de woonst was van hout, met kleine klapraampjes. Een tafel stond middenin, met stoelen. De ouders sliepen in het [[alkoof]]bed, terwijl de kinderen met drie of vier bijeen sliepen in de "achteronder". Dit is een lager gelegen plaats onder de roef. De allerkleinsten sliepen zelfs in de kastschuiven (grote laden), als er meerdere kinderen aan boord waren. Sommige gezinnen hadden 8, 10 tot meerdere kinderen. De schippersvrouw moest dan buiten aan het [[Keuken (ruimte)|kombuis]] koken of buiten de was doen. Het gezin leefde het grootste deel van de dag buiten tot 's avonds, dan ging men naar binnen om te eten en te slapen. Deze situatie bleef duren tot het begin van de [[20e eeuw]]. De [[lichter]]s waren toen nog met een grote mast en driehoekzeil uitgerust. Achter de luiken van het laadruim was de houten roef voorzien. Later zijn de woonsten van ijzer en voorzien van grotere rechthoekige ramen. Deze zeilvrachtschepen kan men tegenwoordig nog zien op sommige Hollandse plassen en op het [[IJsselmeer]], o.a. de "[[skûtsje]]".