Versie van 2 mei 2017 16:28 bewerken Andries Van den Abeele (overleg \| bijdragen) uitgebreid bevestigde gebruikers 101.830 bewerkingen Nieuwe pagina aangemaakt met '{{meebezig}} Graaf '''Giuseppe Dalla Torre del Tempio di Sanguinetto''' (Padua 19 maart 1885 - Vaticaanstad 17 oktober 1967)...'		Versie van 2 mei 2017 22:24 bewerken ongedaan maken MichielDMN (overleg \| bijdragen) uitgebreid bevestigde gebruikers, Terugdraaiers 141.332 bewerkingen Geen bewerkingssamenvatting Nieuwere bewerking →
Regel 1: {{meebezig}} ~~{{meebezig}}~~ Graaf '''Giuseppe Dalla Torre del Tempio di Sanguinetto''' ([[Padua (stad)\|Padua]], [[19 maart]] [[1885]] - [[Vaticaanstad]], [[17 oktober]] [[1967]]) was een [[Italië (hoofdbetekenis)\|Italiaans]] journalist en hoofdredacteur van de ''[[Osservatore Romano]]''. ==Levensloop== Dalla Torre was een afstammeling van een oude adellijke familie uit [[Treviso (stad)\|Treviso]] en [[Rome]], die gedurende vele generaties sterk verbonden was met de [[Heilige Stoel]]. Tijdens zijn jeugdjaren was hij actief in de [[Katholieke Actie]] en werd voorzitter van de diocesane federatie van de katholieke jeugdbeweging. In 1909 behaalde hij zijn diploma in de rechten aan de [[Universiteit van Padua]]. Hij werd journalist, nadat hij kennis had gemaakt met Giuseppe Sacchetti (1845-1906), directeur van de ''Voce della Verità'', spreekbuis van de radicale katholieken in [[Venetië (stad)\|Venetië]]. Regel 10 ⟶ 11: Hij werd medewerker in [[Vicenza (stad)\|Vicenza]] bij de krant ''Il Berico'' en correspondent van het [[Firenze (stad)\|Florentijnse]] dagblad ''Unità cattolica'' (geleid door Sacchetti). Hij werd directeur van het nieuwe dagblad ''La Libertà'' in Padua, waarvan het nummer één verscheen op 15 december 1909. Het dagblad propageerde de radicale stellingen die werden ingenomen door de ''Opera dei Congressi'', de belangrijkste lekenvereniging binnen de ~~katholieke~~Katholieke ~~actie~~Actie. Dalla Torre werd in 1911, ~~omwille van~~vanwege zijn stellingnamen in ''La Liberta'', tot voorzitter verkozen van de diocesane federatie van de Katholieke Actie in Padua. In 1912 benoemde [[paus Pius X]] hem tot voorzitter van de ''Unione Popolare'', ~~het~~een ~~organisme~~organisatie ~~dat~~die de nationale activiteiten van de katholieke leken in Italië moest coördineren. Tijdens de congressen van de ''Unione popolare'', van de Katholieke Actie en van de Sociale Week hield hij toespraken waarin hij de stellingen van de Heilige Stoel verkondigde. Hierbij verdedigde hij het einde van de vijandschap tussen Kerk en Staat en het tot stand komen van een akkoord tussen beide partijen. In 1915 benoemde [[paus Benedictus XV]] hem tot voorzitter van het overkoepelende ''Azione cattolica'', dat als zending kreeg de activiteiten te coördineren van de verschillende katholieke lekenorganisaties. Regel 18 ⟶ 19: Toen Italië in mei 1915 begon deel te nemen aan de [[Eerste Wereldoorlog]] meldde hij zich aan als vrijwilliger. Hij werd officier in de artillerie, maar moest na enkele maanden het leger verlaten, vanwege suikerziekte. Na de oorlog gaf de paus nieuwe opdrachten aan de katholieke leken. De ''Katholieke Actie'' moest ze voorbereiden op een herstel van het christendom in de maatschappij en in de politieke actie. Dalla Torre werd een protagonist in de vooropgestelde missie. ==Directeur van de ''Osservatore Romano''== Regel 27 ⟶ 28: Gedurende deze periode, gekenmerkt door vele dramatische gebeurtenissen en evoluties, bleef de krant de trouwe vertolker van de zienswijzen van het pauselijk leergezag. Dalla Torre ontpopte zich als een sterke verdediger van de gewetensvrijheid tegen het totalitarisme. Men vond hem in de Italiaanse schoolstrijd (jaren twintig); vanaf 1931 in de strijd tegen het [[fascisme]] en het Duitse [[~~Nazisme~~nazisme]] en [[racisme]]. Onder zijn leiding begon de ''Osservatore Romano'' zich in steeds sterkere mate te interesseren ~~aan~~in de internationale politieke evoluties. Hiervoor deed hij beroep op onder meer [[Alcide de Gasperi]], die een rubriek verzorgde onder de titel ''De internationale veertiendaagse''. Hij stichtte ook het weekblad ''L'Illustrazione vaticana''. Zijn internationale bekendheid groeide en van 1934 tot 1960 was Dalla Torre voorzitter van de ''Internationale Unie van de katholieke pers''. Hij werd ook lid van de ''Académie française des sciences morales et politiques''. Gedurende de jaren dertig werd Dalla Torre van nabij gevolgd door de fascistische politie, als vijand van het regime. Tijdens de [[Tweede Wereldoorlog]] kreeg hij verbod in de ''Osservatore'' nog enig bericht te publiceren over de oorlogsoperaties, zowel de Italiaanse als die van andere naties. Tijdens de Duitse bezetting in Rome (september 1943 - mei 1944), bleef hij de onafhankelijkheid van zijn krant verdedigen. Tegelijk zette hij zich in voor het redden van antifascisten, ~~joden~~Joden en vervolgde politici. Na de oorlog hernam hij met zijn krant de taak om de trouwe spreekbuis te zijn van de pauselijke leer. In 1960 werd hij vijfenzeventig en nam ontslag als directeur, zonder daarom de krant helemaal te verlaten. Hij werd opgevolgd door Reimondo Manzini. Hij bleef in Vaticaanstad wonen en overleed er. ==Publicaties== * ''I cattolici e la vita pubblica italiana (1864-1920)'', Città del Vaticano, 1944 * ''Memorie'' (Milaan, 1965) ==Literatuur== * Federico ALESSANDRINI, ''Giuseppe Dalla Torre'', in: Dizionario storico del movimento cattolico in Italia. Vol. II, Marietti Casale Monferrato, 1982, ISBN= 88-211-8153-. {{DEFAULTSORT:~~Torre~~Torredeltiemposisanguinetto, Giuseppe dalla}} [[Categorie:Italiaans journalist]] [[Categorie:Italiaanse adel]] [[Categorie:Vaticaanstad]]

Giuseppe Dalla Torre del Tempio di Sanguinetto (1885-1967): verschil tussen versies