Jeruzalemstraat: verschil tussen versies

* De eerste bekende eigenaar en bewoner van Molenmeers nummers 56-60 (beschermde monumenten) was in het laatste kwart van de veertiende eeuw, een genaamde Jan Breydel. Na hem werd het huis bewoond door handschoenwerkers, leden van een ambacht dat vooral in en rond de Molenmeers veel leden telde. In de tweede helft van de vijftiende eeuw was Anthonis van Trapezonde de eigenaar. Hij was kamerheer van hertog Karel de Stoute. Na zijn dood rond 1511 werd de grote eigendom verkaveld en werden verschillende huizen gebouwd. Het hoofdgebouw werd in 1589 eigendom van Pieter Alart van Covarrubias, die het verbouwde in een laatgotische stijl. In 1600 kwamen de kartuizers van ''Genadedal'' [[Sint-Kruis]] er zich vestigen, tot ze het jaar daarop naar een nieuw klooster in de [[Langestraat (Brugge)|Langestraat]] vertrokken. De nieuwe eigenaars werden de norbertijnen van de Sint-Niklaasabdij van [[Veurne]], die het als [[refugehuis]] behielden tot ze het in 1649 verkochten aan Arnoudine de Badts, die het op haar beurt in 1659 verkocht aan de kapucinessen van Bourbourg, die er woonden tot in 1700. In 1703 werd het vroegere klooster stadseigendom en deden ze dienst als [[Rasphuis (algemeen)|rasphuis]] of [[tuchthuis]] en vervolgens als kazerne. In 1741 vestigde er zich Arnould de Colnet, die er zijn glasblazerij in onderbracht. Einde achttiende eeuw werd het bijna de faiencefabriek van [[Paul-Louis Cyfflé]], maar hij verzaakte nog voor hij er aan begon. In 1856-1860 was er het glazeniersatelier van baron [[Jean-Baptiste Bethune]] gevestigd. In 1863 werd meubelmaker Karel Van Robays de nieuwe eigenaar.