Woeste grond: verschil tussen versies

Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
Addbot (overleg | bijdragen)
k Robot: Verplaatsing van 1 interwikilinks. Deze staan nu op Wikidata onder d:q2216979
aanpassing
Regel 1:
[[File:Wekeromse Zand heide.jpg|thumb|De woeste gronden van het [[Wekeromse zand]]]]
'''Woeste grond''' was eeuwenlang de benaming voor niet-gecultiveerde terreinen, die geen direct nut opleverden, zoals [[heide (vegetatie)|heide]], [[Veen (grondsoort)|veengebieden]] en [[moeras]]sen. DaarbijZe moet worden opgemerkt dat ze voor het landbouwsysteemwaren tot aan het eind van de 19e eeuw (tot aan het gebruik van [[guano]] en de uitvinding van de [[kunstmest]]) wel degelijk van groot nut warenvoor het landbouwsysteem. Woeste gronden leverden strooisel en [[plaggen]] die gemengd met [[Mest|dierlijke mest]] op het akkerland werd gebracht als [[Plaggenbemesting|grondverbeteraar en bemesting]]. Daarnaast stonden er [[Bijenkorf (voorwerp)|bijenkasten]], stak men er [[turf (brandstof)|turf]] voor gebruik als brandstof en liet men er schapen en koeien weiden.
 
Het [[Centraal Bureau voor de Statistiek|CBS]] rekende ook pas drooggevallen land tot de woeste gronden. Het ontginnen van woeste grond tot [[productiebos]] en [[Landbouw|landbouwgebied]] werd aan het eind van de [[19e eeuw|19e]] en het begin van de [[20e eeuw]] als een belangrijk doel gezien dat door organisaties als [[Staatsbosbeheer]] en de [[Heidemij]] krachtig ter hand genomen werd. Tegenwoordig wordt het grootste deel van de overgebleven woeste grond als [[natuurgebied]] beschermd, het is in Nederland meestal in beheer bij Staatsbosbeheer of [[Vereniging Natuurmonumenten|Natuurmonumenten]].
 
Tot de 19e eeuw waren veel woeste gronden in gemeenschappelijk bezit, aangeduid met verschillende namen, zoals [[Marke (bestuur)|marke]], [[meent]](e), in Brabant en Limburg als [[gemeynt]](e). Dit betrof namelijk gronden die in gemeenschappelijk gebruik waren voor de begrazing door schapen, het steken van turf en plaggen, het houden van [[bijen]] enzovoort. Met de [[Markewet]]ten in de 19e eeuw werden deze grootschalig opgedeeld. Grote delen ervan werden aan [[grootgrondbezitter]]s en beleggers verkocht, die ze omzetten in productiebos en landbouwgebied, soms ook werden ze door de gemeenten zelf ontgonnen, waardoor gemeentebossen ontstonden. Delen ervan met hoge [[natuurwaarde]]n werden in de loop van de 20e eeuw door [[Natuurbescherming|natuurbeschermingsorganisatie]]s aangekocht.
 
[[Categorie:Geografie]]