Carlo Bandirola: verschil tussen versies
Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
k Wikipedia:Wikiproject/SpellingCheck. Help mee!, replaced: 0 cc klasse → 0cc-klasse (7), Tenslotte → Ten slotte met AWB |
|||
Regel 7:
*'''1947''': In 1947 voerde Bandirola samen met Masserini de eerste testen met de nieuwe [[Gilera 500 4C]] viercilinder uit op de autoweg [[Milaan (stad)|Milaan]] - [[Bergamo (stad)|Bergamo]].
*'''1949''': Bij het begin van het [[wereldkampioenschap wegrace]] werd Bandirola met een Gilera Saturno ingeschreven voor de [[Grand Prix-wegrace van Zwitserland]], de [[Ulster Grand Prix]] en de [[Grand Prix-wegrace der Naties|Grand Prix des Nations]] in [[Autodromo Nazionale Monza|Monza]], maar in geen van deze wedstrijden haalde hij de finish. De toprijders waren [[Nello Pagani]] en [[Arciso Artesiani]]. Zij werden tweede en derde in de eindstand van de [[wegrace 500 cc|500cc-klasse]] van het [[wereldkampioenschap wegrace 1949|wereldkampioenschap van 1949]]. [[Umberto Masetti]], die als [[freelance]]r voor Gilera reed, startte alleen in [[TT Assen|Assen]] en [[Circuit Spa-Francorchamps|Francorchamps]], maar bleef puntloos.
*'''1950''': In 1950 vertrokken de constructeurs [[Piero Remor]] en [[Arturo Magni]] naar [[MV Agusta]] en ze namen Artesiani mee. Daardoor kon Carlo Bandirola doorschuiven en werd zijn rol belangrijker. Het team van Gilera sloeg in die tijd de openingsrace, de [[Isle of Man TT]], nog over. Naast de grote reisafstand was ook de 60 km lange [[Snaefell Mountain Course]] een probleem voor de Italianen, die er de weg niet kenden en bij voorbaat kansloos waren tegen de [[Britten (volk)|Britten]] en de [[Ieren]]. De tweede en de derde race (België en Nederland) werden gewonnen door Masetti, met Pagani op de tweede plaats en Bandirola werd in beide wedstrijden vierde. In [[Grand Prix-wegrace van Zwitserland|Zwitserland]] pakte hij zijn eerste podiumplaats: derde achter [[Les Graham]] met de [[AJS E90]] en Umberto Masetti. In de [[Ulster Grand Prix]] viel hij uit en in de laatste wedstrijd, de [[Grand Prix-wegrace der Naties|Grand Prix des Nations]] in [[Autodromo Nazionale Monza|Monza]], werd hij vijfde. Masetti pakte de wereldtitel, Pagani werd vierde en Bandirola met evenveel punten vijfde in het wereldkampioenschap.In de Grand Prix van België raakte Bandirola betrokken bij een ongeluk dat het einde van de carrière van [[Artie Bell]] zou inluiden. Bandirola was in gevecht met Les Graham en remde hard voor de La Source haarspeldbocht in [[Circuit Spa-Francorchamps|Francorchamps]] waardoor Graham achter op zijn machine botste. Graham vloog eraf, maar Artie Bell botste op de [[AJS Porcupine]] en daarna tegen een tijdwaarnemingspost. Hij raakte zwaar gewond en was wekenlang in levensgevaar. Hij herstelde dankzij zijn goede conditie, maar kon daarna niet meer racen,
*'''1951''': In 1951 vertrok Bandirola naar het team van [[MV Agusta]]. Daar werd de scepter gezwaaid door [[Piero Remor]], van wie graaf Domenico Agusta verwachtte dat hij de 500cc-racer snel op hetzelfde niveau zou krijgen als de Gilera. Remor had de motor van de Gilera gewoon gekopieerd, maar het lukte hem niet tot dezelfde resultaten te komen. Uiteindelijk zou Bandirola tot 1958 slechts zes podiumplaatsen halen, maar geen enkele overwinning. In de eerste wedstrijden van het seizoen 1951 vielen veel rijders uit. In [[Grand Prix-wegrace van Spanje|Spanje]] waren dat voor Gilera [[Alfredo Milani]] en Nello Pagani en voor [[Moto Guzzi]] [[Fergus Anderson]], [[Enrico Lorenzetti]] en [[Sante Geminiani]]. De Britse toprijders [[Geoff Duke]] ([[Norton (motorfiets)|Norton]]), [[Bill Doran]] ([[AJS]]) en [[Reg Armstrong]] (AJS) kwamen niet eens naar Spanje. Masetti (Gilera) won de wedstrijd gemakkelijk en Bandirola werd slechts vijfde. Hij moest zelfs de [[Spanje|Spaanse]] [[privérijder]] [[Roger Montané]] met een [[Norton Manx-serie|Norton Manx]] [[productieracer]] voor zich dulden. In Zwitserland werden Anderson en Lorenzetti met hun antieke [[Moto Guzzi Bicilindrica 500]]'s eerste en derde, Armstrong werd met de AJS tweede en Bandirola vierde. MV ging opnieuw niet naar het [[Man (eiland)|eiland Man]] en in België en Nederland viel Bandirola opnieuw uit. Ook in [[Grand Prix-wegrace van Frankrijk|Frankrijk]] en Ulster kwamen de MV's niet aan de start, en in de laatste race, de thuiswedstrijd in Monza, werd Bandirola negende. Bandirola werd in de eindstand slechts twaalfde.
*'''1952''': In 1952 contracteerde MV Agusta [[Les Graham]]. In navolging van Moto Guzzi, dat daar in de [[1930-1939|jaren dertig]] al mee begonnen was, contracteerden steeds meer Italiaanse merken Britse coureurs om in de belangrijkste race van het jaar, de [[Isle of Man TT]], meer kans te maken. In Zwitserland werd Bandirola derde achter de AJS-rijders [[Jack Brett]] en Bill Doran. Naar de TT van Man zond graaf Agusta alleen Graham uit, die tweede werd achter [[Reg Armstrong]] met een Norton. In Assen ging het weer slecht met het team van MV Agusta: Graham werd slechts zevende en Bandirola viel uit. Dat overkwam hem ook in België en [[Grand Prix-wegrace van Duitsland|Duitsland]]. Ook naar Ulster ging Graham alleen, in Monza werd Bandirola vierde en in Spanje viel hij weer uit. Graham was acht keer gestart, twee keer uitgevallen en werd tweede in de eindstand. Bandirola was zes keer gestart en vier keer uitgevallen en eindigde als elfde.
| |||