Christopher Wren: verschil tussen versies

Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
koppeling gecorrigeerd
Labels: Bewerking via mobiel Bewerking via mobiele app
Nihil Credunt (overleg | bijdragen)
Geen bewerkingssamenvatting
Regel 1:
[[Afbeelding:Christopher Wren by Godfrey Kneller 1711.jpg|thumb|300px|''Christopher Wren'']]
Sir '''Christopher Wren''' ([[East Knoyle]], [[20 oktober]] [[1632]] – [[Hampton Court]], [[25 februari]] [[1723]]) was een [[Koninkrijk Groot-Brittannië|Brits]] [[wetenschapper]] en [[architect]].
Wren doceerde aan het All Souls College in [[Oxford]] vanaf 1653. Daarna werd hij benoemd tot hoogleraar sterrenkunde eerst aan het [[Gresham College]] in London in 1657 en vervolgens in 1661 in Oxford.<ref>Whinney, Margaret, ''Wren'', Londen/New York: Thames and Hudson, 1987. (ISBN: 0-500-20112-9).</ref>
Hij is in [[St Paul's Cathedral (Londen)|St Paul's Cathedral]] begraven. Een inscriptie nabij zijn graf eindigt met de woorden: "Lector, si monumentum requiris, circumspice" ("Lezer, als u zijn monument zoekt, kijk om u heen"). Wren is vooral bekend gebleven vanwege zijn ontwerp voor deze kathedraal, een van de weinige kathedralen in Engeland die gebouwd werden na de Middeleeuwen.
Hij hield zich ook bezig met [[optica]], [[meteorologie]], [[fysiologie]] en [[mechanica]] en hij was een kundig tekenaar.
Aan het begin van zijn loopbaan schreef hij :
''"Wiskundige bewijzen die worden opgetrokken op de onuitwisbare funderingen van de meetkunde en de rekenkunde, zijn de enige vorm van waarheid die in de menselijke geest kan beklijven, gevrijwaard van elke onzekerheid."''<br />
Zijn wetenschappelijk werk werd zeer gewaardeerd, onder andere door [[Isaac Newton]] en [[Blaise Pascal]]. Wren was een van de oprichters van de [[Royal Society]] (voorzitter van 1680 tot 1682). Wren werd geridderd in 1673 en was parlementslid van 1685 - 1688 en van 1702 - 1705.<br />
== Wren als beginnend architect ==
Wren volgende geen opleiding tot architect en heeft Italië niet bezocht, maar hij kende de Renaissance-architectuur door de ontwerpen van [[Inigo Jones]] en diens leerling John Web. Verder bestudeerde hij de werken van [[Sebastiano Serlio]], [[Vitruvius]], [[Leon Battista Alberti]] en [[Andrea Palladio]].
In 1663 ontwierp Wren zijn eerste gerealiseerde gebouw een vergaderruimte voor de universiteit van Oxford: het [[Sheldonian Theatre]] (gereed in 1669). Het ontwerp was gebaseerd op Serlio’s tekening van het [[Theater van Marcellus]] in Rome.<br />
Nog voor 1665 ontwierp Wren twee kleinere gebouwen: Pembroke College Chapel in [[Cambridge]] en een woonblok voor het Trinity College in Oxford (slechts ten dele bewaard).
In de periode 1665/1666 reisde Wren naar Frankrijk waar hij [[François Mansart]] en [[Gianlorenzo Bernini]] ontmoette. Hij bezocht, onder andere, het [[Louvre]], [[Versailles]], het [[kasteel van Chantilly]] en Chateau le Raincy. Mogelijk heeft hij ook de Nederlanden bezocht. Zijn verdere ontwikkeling als architect berustte voor een groot deel op deze reis.
Begin 1666 maakte Wren plannen voor een ingrijpende verbouwing van [[St Paul's Cathedral (Londen)|St Paul's Cathedral]].
Als gevolg van de [[Grote Brand van Londen]] van 2 tot 5 september waren deze plannen snel achterhaald. De kathedraal werd voor een deel door het vuur verwoest. Duizenden woningen en 87 kerken in de [[City of London]] werden totaal vernietigd. Binnen enkele dagen maakte Wren een plan voor de wederopbouw van de City gebaseerd op het - niet gerealiseerde - plan voor de Place de France van koning [[Hendrik IV van Frankrijk]]. Ook het plan van Wren werd niet uitgevoerd.<br />
[[File:Emmanuel College Front Court, Cambridge, UK - Diliff.jpg|thumb|right|Emmanuel College, Cambridge.]]
In 1667 ontwierp Wren de Chapel of Emmanuel College in Cambridge en waarschijnlijk het nieuwe Customs House in Londen. Het oude Customs House was verloren gegaan bij de brand in 1666 en het nieuwe Customs House brandde omstreeks 1715 af.<br />
In 1668 werd getracht de restanten van St Paul’s Cathedral te restaureren, maar dit bleek niet mogelijk. Besloten werd de resten van de oude kathedraal te slopen en een nieuwe kathedraal te bouwen, waarvan Wren het ontwerp zou maken. Wrens eerste ontwerp werd achteraf te bescheiden gevonden. Met als voorbeeld koepelkerken die hij in Frankrijk had gezien, met name Notre-Dame du [[Val-de-Grâce]], maakte Wren in 1673 een nieuw ontwerp waarnaar het zes meter lange 'Great Model' werd gemaakt. Het ontwerp had een plattegrond in de vorm van een [[Grieks kruis]], met een verlengde westelijke arm en een koepel op acht pijlers, die bijna zo groot zou zijn als de koepel van de [[Sint-Pietersbasiliek|Sint-Pieter]] in Rome. Dit ontwerp werd afgekeurd en in 1675 maakte Wren een bescheiden gotisch ontwerp: het Warrant Design, dat onmiddellijk werd geaccepteerd door de koning en de bouw startte. Het werd Wren toegestaan op onderdelen van het Warrant Design af te wijken. Het regelmatig door Wren gewijzigde ontwerp dat uiteindelijk werd gerealiseerd leek totaal niet op het oorspronkelijke Warrant Design. De bouw van de kathedraal duurde van 1675 tot 1710. Wren is een van de weinige architecten die de realisatie van zijn ontwerp voor een kathedraal heeft meegemaakt.<br />
[[File:St Paul's - the final design.jpg|thumb|right|St. Paul's cathedral (het definitieve ontwerp).]]
== Wren als hofarchitect ==
In 1669 werd Wren hofarchitect met de titel Surveyor-General, hij volgde [[John Denham]] op. In december van dat jaar trouwde hij met Faith Coghill en verhuisde hij naar zijn ambtswoning in [[Whitehall]] waar hij, voor zover bekend, woonde tot 1718. Zij kregen twee zoons, Gilbert en Christopher. Zijn eerste vrouw overleed in 1675, hij trouwde in 1677 met Jane Fitzwilliam die in 1679 overleed. Ook dit echtpaar kreeg twee kinderen, Jane en William.<br />
Tussen 1670 en 1690 werden 52 van de 87 verbrande kerken herbouwd, alle ontwerpen werden door - of onder leiding van - Wren gemaakt. Bij de bouw werd uit kostenoverwegingen vaak gebruik gemaakt van de middeleeuwse fundamenten van de te vervangen kerk. Hierdoor werd de ontwerpvrijheid, met name de plaats van de toren(s) sterk beperkt. Hoewel de meest kerken rond 1685 waren voltooid zijn veel van de torens tegen het eind van de eeuw gebouwd, omdat Londen toen welvarender was. Omdat veel kerken stonden ingeklemd tussen de herbouwde huizen zijn de gevels van die kerken eenvoudig uitgevoerd. De herbouw van de City werd betaald uit de opbrengsten van belasting op in Londen aangevoerde steenkool.
Veel van de 52 herbouwde kerken zijn in de 18e en 19e eeuw verbouwd of opnieuw ingericht en 17 kerken werden gesloopt om ruimte te maken voor de groeiende verkeersstromen. In de jaren 1940 en 1941 van WO II werden een aantal van de overgebleven kerken zwaar beschadigd of geheel verwoest door brandbommen.<br />
In 1675 gaf [[Karel II van Engeland|Karel II]] opdracht voor de bouw van een koninklijke sterrenwacht in [[Greenwich]]. De fundamenten en het materiaal van een ouder kasteel werden hergebruikt. Het ontwerp was van Wren, waarschijnlijk geassisteerd door [[Robert Hooke]].<br />
[[File:WrenLibraryCambridge.jpg|thumb|Wren Library, Trinity College, Cambridge]]
Omstreeks 1676 ontwierp Wren de bibliotheek inclusief het interieur voor [[Trinity College (Cambridge)|Trinity College]] in Cambridge. Het gebouw bevat een grote zaal met [[Ionische zuil]]en aan de voorzijde boven een [[arcade]] met [[Dorische zuilen]]. De achterzijde aan de rivier is voorzien van [[pilaster]]ss. Het gebouw werd voltooid in 1695.<br />
Samen met Robert Hooke ontwierp Wren een monument ter herinnering aan de Grote Brand. Het monument, eenvoudigweg '[[Monument (Londen)|The Monument]]' genoemd is een Dorisch zuil van meer dan 60 meter hoog, was gereed in 1676.
In 1681 werd Wren gevraagd een toren te ontwerpen voor de ingang van [[Christ Church (Oxford)|Christ Church college]] in Oxford. Het ontwerp moest een aanvulling zijn op gotische ingang uit de vroege 16e eeuw. Het resultaat staat bekend als Tom Tower.
Wrens ontwerp voor een mausoleum voor [[Karel I van Engeland|koning Karel I]] werd nooit gerealiseerd.<br />
In 1682 stichtte Karel II (1630 - 1685) het koninklijke hospitaal in [[Chelsea]], naar voorbeeld van het [[Hôtel des Invalides]] gesticht door [[Lodewijk XIV van Frankrijk|Lodewijk XIV]]. In het door Wren ontworpen gebouwencomplex konden vanaf 1692 ca. 500 veteranen wonen.
Vlak voor zijn dood in 1685 gaf Karel II opdracht een paleis te bouwen in Winchester. Na de dood van Karel II werd Wrens ontwerp voor dit enorme paleis niet voltooid.
[[File:HamptonCurt.jpg|thumb|right|Hampton Court]]
 
Gedurende de korte regeringsperiode van [[Jacobus II van Engeland]] (de broer van Karel II) was Wren vooral werkzaam in Whitehall. De nieuwe koning was rooms-katholiek en wenste daar een nieuwe kapel, naast een aantal andere bouwwerken. Al deze gebouwen zijn verloren gegaan tijdens een brand in 1698.
Deze grootste van alle Engelse bouwmeesters was helemaal niet opgeleid tot architect, maar was van huis uit [[classicus]], [[wiskundige|mathematicus]] en [[astronoom]]. Aan het begin van zijn loopbaan schreef hij :
Na de revolutie in 1688 werd Wren hofarchitect van [[Willem III van Oranje]] en [[Maria II van Engeland|Maria II]]. Hij kreeg opdracht twee paleizen te bouwen, een in [[Kensington]] en een in [[Hampton Court]]. Kensington Palace was een uitbreiding van een bestaand huis, maar Hampton Court Palace was een enorm project, hoewel niet alle plannen van Wren werden uitgevoerd. Een van de redenen was het overlijden van Maria II in 1694, waarna de koning niet meer was geïnteresseerd in de voortgang van het bouwproject. Een andere reden was de vergrote zelfstandigheid van het parlement dat zich in [[Westminster]] vestigde. Het paleis hoefde niet meer te voorzien in werkruimte voor het parlement en de bijbehorende administratie.<br />
Vanaf 1679 werkte [[Nicholas Hawksmoor]] voor Wren, in de loop der tijd kreeg Hawksmoor steeds meer verantwoordelijkheid. Hij had de leiding over de werkzaamheden in Kensington en zijn invloed is zichtbaar in het resultaat.<br />
In 1692 besloot Maria II een koninklijk hospitaal voor zeelui te stichten in Greenwich. Wren maakte een ontwerp 1694 en de bouw begon in 1696, maar het werk was eerst voltooid enkele jaren na Wrens dood. Greenwich Hospital (later het Royal Naval College) was Wrens laatste grote werk. Een kleinere opdracht was de bouw van Marlborough House (1708 - 1711).<br />
Wren overleed op 90-jarige leeftijd in zijn slaap. Hij werd ceremonieel begraven in St Paul's Cathedral. Een inscriptie in de buurt van zijn graf, geplaatst door zijn zoon Christopher eindigt met de woorden: "Lector, si monumentum requiris, circumspice" ("Lezer, als u zijn monument zoekt, kijk om u heen"). <br />
Deze zoon schreef ook een biografie over zijn vader: ''Parentalia, or, Memoirs of the family of the Wrens''.<ref>On Line in te zien: https://archive.org/details/cu31924015672920</ref><br />
Wren was lid van de [[vrijmetselarij]], maar hij was niet zeer actief in deze organisatie.<br />
 
== Wrens kerken ==
''"Wiskundige bewijzen die worden opgetrokken op de onuitwisbare funderingen van de meetkunde en de rekenkunde, zijn de enige vorm van waarheid die in de menselijke geest kan beklijven, gevrijwaard van elke onzekerheid."''
''Nog bestaande kerken gebouwd naar ontwerpen van Wren.''<br />
[[File:St Benet Paul's Wharf, Queen Victoria Street, London EC4 - geograph.org.uk - 1202624.jpg|thumb|right|St Benet Paul's Wharf]]
St Benet, Paul's Wharf,Queen Victoria Street<br />
St Clement's Church, Clement's Lane<br />
St Clement Eastcheap, Clement's Lane, Candlewick<br />
St Edmund the King and Martyr, Lombard Street<br />
St James Garlickhythe Church, Garlick Hill<br />
St Margaret, Lothbury<br />
St Margaret Pattens, Eastcheap<br />
St Martin, Ludgate Hill<br />
St Mary Abchurch, Abchurch Lane<br />
St Mary Aldermary, Queen Victoria Street<br />
St Michael, Cornhill<br />
St Peter upon Cornhill, Cornhill
St Stephen Walbrook<br /><br />
 
''Nog bestaand, maar gewijzigd.''<br />
Dezelfde nauwkeurigheid paste hij toe bij het oplossen van structurele en ruimtelijke problemen.
[[File:St Stephen Walbrook1.jpg|thumb|right|St Stephen Walbrook]]
 
St Magnus-the-Martyr, Lower Thames Street<br />
Rond 1665 bracht Wren een bezoek aan Frankrijk, waar hij [[François Mansart|Mansart]] en [[Gian Lorenzo Bernini|Bernini]] ontmoette. Hij zag er de maisons, [[Versailles]] en het [[Louvre]]. Zijn vakopleiding als architect berustte voornamelijk op dit bezoek, de schrijvers die hij had gelezen (onder andere [[Vitruvius (architect)|Vitruvius]], [[Leon Battista Alberti|Alberti]], [[Andrea Palladio|Palladio]]) en op de classicistische gebouwen die door [[Inigo Jones]] en zijn leerlingen in Engeland waren gebouwd.
St Mary at Hill, Cheapside<br />
 
St Andrew-by-the-Wardrobe, Queen Victoria Street<br />
Na de [[Grote brand van Londen]] werd Wren aangezocht als architect voor de nieuwe [[St Paul's Cathedral (Londen)|St Paul's]]. Gefascineerd door de koepelkerken die hij in Frankrijk had gezien, heeft Wren lange tijd gespeeld met het idee van een koepel op acht bogen voor St Paul's.
St Andrew's Church, St Andrew Street <br />
 
St Anne and St Agnes, Gresham Street<br />
In 1673 maakte hij het ontwerp waarnaar het zes meter lange 'great model' zou worden gemaakt: een grondplan in de vorm van een [[Grieks kruis]], met een verlengde westelijke arm en een koepel die bijna zo groot is als die van de [[Sint-Pietersbasiliek|Sint-Pieter]] in Rome. De bouwheer vond het uiteindelijk te revolutionair, en het resultaat was een compromis.
St Bride, Fleet Street<br />
 
St Lawrence Jewry, Gresham Street<br />
Het ontwerp en de bouw duurde van 1675 tot 1710. In diezelfde periode ontwierp hij vele andere gebouwen, waaronder 50 kerken, waarvan vele nog steeds bestaan. Ook maakte hij het monument ter herdenking van de brand, eenvoudigweg '[[Monument (Londen)|The Monument]]' geheten. Hij voerde ook enkele verbouwingen uit aan het [[Palace of Whitehall]] alvorens het complex afbrandde in 1698.
St Mary-le-Bow, Cheapside<br />
 
St Michael Paternoster Royal<br />
Christopher Wren werd geridderd in 1652 en was parlementslid van 1685-1688 en van 1702-1705. Hij was ook stichtend lid van de [[Royal Society]] en voorzitter van 1680 tot 1682.<br />
St Nicholas Cole Abbey, Queen Victoria Street<br />
Christopher Wren was tevens een [[vrijmetselarij|vrijmetselaar]] en werd door [[James Anderson]] (de schrijver van de ''Constitutions'') binnen de vrijmetselarij ervan beticht eenhandig de schuld te dragen van het verval van de klassieke vrijmetselarij. Dit wordt heden ten dage als een uiterst merkwaardige beschuldiging beschouwd.<ref>Gardner, Laurence (2005) ''De schaduw van Salomo. De onthulling van het geheim van de vrijmetselarij''. Tririon ISBN 9043908339</ref>
St Vedast, Foster Lane<br /><br />
''Ten dele behouden gebleven.'' <br /><br />
St Mary Somerset, Upper Thames Street<br />
St Olave Old Jewry, Ironmonger Lane<br />
Christ Church Greyfriars, Newgate Street<br />
St Alban, Wood Street<br />
St Alban's, Wood Street<br />
St Augustine, Watling Street<br />
St Dunstan-in-the-East, Billingsgate
 
{{Appendix}}