Jan Wils (architect): verschil tussen versies

Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
herstel citaat ( https://nl.wikipedia.org/w/index.php?title=Jan_Wils_(architect)&diff=24295267&oldid=24143931 )
herstel quote
Regel 79:
Wils wordt samen met [[Co Brandes]] gerekend tot de [[Nieuwe Haagse School (bouwstijl)|Nieuwe Haagse School]], een term die in 1920 voor het eerst door [[Cornelis Jouke Blaauw|C.J. Blaauw]] werd gebruikt.<ref>Blaauw (januari 1920) pp. 13-18.</ref> De invloed van Wright op de Nieuwe Haagse School is evident, vooral wat betreft de plattegronden. Decoratie was niet of nauwelijks aanwezig. Schoonheid werd verkregen door het harmonieus groeperen van bouwvolumes in combinatie met horizontale en verticale accenten in de vorm van [[dorpel]]s, [[latei]]en en [[luifel]]s.<ref>Van Bergeijk (2007): p. 56.</ref>
 
Veel van Wils' ideeën zijn ook terug te vinden in de publicatie ''Het Woonhuis'', dat van 1922-1923 in twee delen werd uitgegeven (zie [[#Belangrijkste publicaties|Publicaties]]). Deze boekjes waren bedoeld voor mensen met een laag inkomen die hun eigen woning wilden bouwen of verbouwen. Hij schreef hierin dat de moderne architectuur een 'vereenvoudiging van het openbare en een verdieping van het geestelijke leven' inhield. De woning moest volgens Wils ‘een schoonheidssensatie teweeg brengenteweegbrengen, maar tevens een gevoel van welbehagen, van gemakkelijkheid ter bewoning, van practische bruikbaarheid bezitten’. Verder pleitte hij voor het platte dak, het toepassen van gewapend beton en een maximale lichtinval. Ook noemde hij de kleur als zelfstandig element 'een veelbelovend verschijnsel'.<ref>Van Bergeijk (2007): p. 60, 63, 65.</ref>
 
Wils was ook een bewonderaar van het werk van de [[Schotland|Schotse]] meubelontwerper [[Eileen Gray]]. Naar eigen zeggen kwam hij met haar werk in contact toen hij een tentoonstelling in Parijs bezocht. In 1922 exposeerde zij een zwartgelakt [[kamerscherm]] op een tentoonstelling in Amsterdam. Gray was echter zo ontevreden over de inrichting dat ze Wils vroeg deze te veranderen. Later, in 1924, schreef Wils de inleiding voor een nummer van ''Wendingen'' geheel gewijd aan haar werk.<ref>Wils (1924): p. 3.</ref> Ook schreef hij twee keer, in 1923 en 1932, positief over het werk van [[Willem Penaat]].<ref>Van Bergeijk (2007): p. 70.</ref>