Paus: verschil tussen versies

De benaming '''paus''' (oorspronkelijk uit het [[Oudgrieks]]: πάππας, ''pappas'', later gelatiniseerd tot ''papa'', in de betekenis van vader) is een van de titels van het hoofd van de [[Hiërarchie van de Katholieke Kerk|Rooms-katholiekeKatholieke Kerk]]. Eveneens werd de titel in de middeleeuwen opgevat als een acroniem van het Latijnse ''Petri apostoli potestatem accipiens'' (van de apostel Petrus de macht ontvangend). De regeerperiode van een paus wordt [[pontificaat]] genoemd.

De paus draagt de titel Plaatsbekleder van [[Jezus (traditioneel-christelijk)|Jezus Christus]] op Aarde, de opvolger van de heilige [[Petrus]], de [[bisschop]] van [[Bisdom Rome|Rome]], het hoofd van de Rooms-katholiekeKatholieke Kerk en is het staatshoofd van [[Vaticaanstad]], het kleinste land ter wereld. In de uitoefening van zijn functie wordt de paus bijgestaan door de organen en instellingen van de [[Romeinse Curie]]. Buiten Rome wordt de paus vertegenwoordigd door [[nuntius|nuntii]] bij regeringen en door [[Apostolisch Delegaat|apostolische delegaten]] in landen die geen [[diplomatie|diplomatieke betrekkingen]] onderhouden met de [[Heilige Stoel]].

De paus is volgens de Rooms-katholiekeKatholieke Kerk de opvolger van Petrus en de leider van de gehele christelijke kerk wereldwijd. De paus wordt door deze kerk gezien als leider van de wereldkerk en als de plaatsbekleder van Christus op aarde.

Hij verenigt in zijn persoon de hoogste geestelijke macht, dit wil zeggen het hoogste [[doctrine|leergezag]], de opperste [[wet]]gevende en [[rechter]]lijke macht. Toch is zijn macht niet enig in de Rooms-katholiekeKatholieke Kerk. Hij wordt bijgestaan door de [[Romeinse Curie|Curie]] en de bisschoppen hebben belangrijke bevoegdheden binnen hun diocees.

De paus is in de eerste plaats de 'opperherder' van de Rooms-katholiekeKatholieke Kerk en heeft als zodanig een samenbindende, bijsturende en leidende functie over zijn 'kudde'. Bij geloofsdisputen heeft hij het laatste woord in die kerk. In de middeleeuwen had de paus veel invloed op de richting van de [[Westerse wereld|westerse beschaving]], niet alleen in religieuze zin, maar ook vanwege zijn politieke en zelfs militaire macht; het in de ban doen van een wereldlijk vorst kon grote politieke gevolgen hebben. De [[12e eeuw|12e-eeuwse]] paus [[paus Innocentius III|Innocentius III]] kan beschouwd worden als de machtigste Europese leider van zijn tijd. Eeuwenlang speelde de [[investituurstrijd]] tussen de paus enerzijds en Europese vorsten anderzijds over het recht om bisschoppen te benoemen, omdat ook die aanzienlijke wereldlijke macht konden hebben.