Paradijskerk: verschil tussen versies

In 1647 stichtte kapelaan [[Bernardus Hoogewerff]] een nieuwe kerkplek in Rotterdam, omdat de [[schuilkerk]] aan de Oppert ([[Oppertse Kerk|HH. Laurentius en Maria Magdalena of Oppertse Kerk]]) te klein was geworden. Hij deed dit in zijn geboortehuis genaamd ''Het Paradijs'', gelegen in de oude binnenstad tussen de Slijkvaart (later Lange Torenstraat) en de Delftsevaart, niet ver van de [[Grote of Sint-Laurenskerk (Rotterdam)|St. Laurenskerk]]. De kerk werd gewijd aan Petrus en Paulus, en stond in het begin ten dienste van de [[klopje |klopjes]]s, maar werd later in 1649 door [[Philippus Rovenius]] erkend als een zelfstandige gemeente.<ref>Dam, van T. (2010) ''1910-2010 — 100 jaar Paradijskerk''. Rotterdam: eigen beheer Paradijskerk</ref>

Boven de hoofdingang bevindt zich een standbeeld van een [[engel]] van de hand van [[Simon Miedema]], die gastvrij haar armen uitsteekt. Daaronder staat de bijbeltekstBijbeltekst ''Vrede zij ulieden'' (vgl. [[Evangelie volgens Johannes|Johannes]] 20, 19-23). In de geveltop is onder het kruis een [[mozaïek]] aangebracht dat de zegening der kinderen door [[Jezus (traditioneel-christelijk)|Jezus]] uitbeeldt.

Het achttiende-eeuwse interieur van de oude kerk, waaronder het [[portiekaltaar]], het [[orgel]], de [[Kansel|kansel]], het [[Tabernakel (kerk)|tabernakel]] en de [[communiebank]] werd gebruikt voor de aankleding van het nieuwe gebouw. Het beeldhouwwerk van het altaar, de kansel, de communiebank en delen van het orgel is vervaardigd door de Vlaamse beeldhouwer [[Alexander Dominicus Pluskens]].<ref>[http://rjb.x-cago.com/GARJB/1957/12/19571231/GARJB-19571231-0131/story.pdf Beeldhouwwerk van A.D. Pluskens in de Paradijskerk]</ref>

| colspan=3 | '''Hoofdwerk''' C–f3

| colspan=3 | '''Bovenwerk''' C–f3

| colspan=3 | '''Pedaal''' C-d1