Geïntegreerde schakeling: verschil tussen versies

Een '''geïntegreerde schakeling''' (van het Engelse ''Integrated Circuit (IC)'') , oftewel een '''monolithische geïntegreerde schakeling''' is een samenstel van verschillende [[elektronische component]]en (zoals [[transistor]]s) op een enkel stuk halfgeleidermateriaal. Bij grotere IC's spreekt men wel van '''chip''' of '''microchip'''. IC's zijn tegenwoordig in bijna alle elektrische toestellen van enige complexiteit (computers[[computer]]s, [[mobiele telefoonstelefoon]]s, wasmachines[[wasmachine]]s, [[auto]]'s) aanwezig. Ook is een microchip aanwezig in een [[betaalkaart]], de [[OV-chipkaart]] en in transponders die gebruikt worden om [[huisdier]]en te kunnen [[Radio-frequency identification|identificeren]].

Omdat er meer gebruikgemaakt werd van [[transistor]]s en die ook nog eens vaak in dezelfde elektronische schakeling gebruikt werden, is de geïntegreerde schakeling ontwikkeld. Daarmee werden meerdere transistors samen met weerstanden op één halfgeleiderplaatje gemaakt. Deze werden eerst in een metalen behuizing geplaatst, maar worden tegenwoordig vrijwel altijd in een zwart kunststof behuizing gegoten. De eerste werkende geïntegreerde schakeling werd op [[12 september]] [[1958]] door [[Jack Kilby]] van [[Texas Instruments]] gepresenteerd. Vier maanden later deed [[Robert Noyce]] van [[Fairchild Semiconductor]] een soortgelijke uitvinding. Hoewel Noyce later was dan Kilby werd de [[Octrooi|patentenstrijd]] uiteindelijk in [[1969]] in het voordeel van Noyce beslist. Bekende fabrikanten van IC's zijn onder andere [[Intel]], [[NXP Semiconductors|NXP]], Harris, Maxim, [[Raytheon]], [[Motorola]], [[STMicroelectronics]] en [[Advanced Micro Devices|AMD]].

Overigens is de term 'computer-geïntegreerde schakeling' enigszins vreemd, want er is geen wezenlijk onderscheid tussen geïntegreerde schakelingen die gebruikt worden in computers en IC's die in andere apparaten worden toegepast. Ook in aantallen gezien worden ze elders veel meer gebruikt: vrijwel alle apparaten van boven de circa 100 euro bevatten minstens één IC. En in pc’spc's wordt het aantal juist steeds meer beperkt doordat zo veel mogelijk functies op zo min mogelijk geïntegreerde schakelingen worden ondergebracht. Het uiteindelijke streven voor een [[moederbord]] is altijd dat het maar drie IC's bevat: de [[Processor (computer)|CPU]], de [[BIOS]]-[[Read-only memory|ROM]] en een geïntegreerde schakeling met de rest. Daarnaast zijn er natuurlijk 'voeten' (insteekslots) voor het geheugen en voor de [[insteekkaart]]en. De verklaring voor dit minimum is vrij simpel: De CPU is aan voortdurende vernieuwing en [[marktwerking]] onderhevig en kan dus niet gecombineerd worden met de overige functies. De BIOS-EEPROM bevat de [[software]] van het systeem en die moet gewijzigd kunnen worden; verder is de technologie verschillend van die van de overige IC's, maar uiteindelijk kan hij wel samengevoegd worden.

* [[Radio frequency identification|Radio -frequency identification]] (RFID)]]

{{DEFAULTSORT:Geintegreerde Schakelingschakeling}}