Johann Nepomuk Hummel: verschil tussen versies
Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
k https://nl.wikipedia.org/wiki/Wikipedia:Wikiproject/SpellingCheck, replaced: a mineur → a-mineur, A majeur → A-majeur (6), b mineur → b-mineur, C majeur → C-majeur (7), d mineur → d-mineur (3), D majeur → D-majeur met AWB |
k Hoofdbetekenis gecontroleerd, typos fixed: fur M → für M met AWB |
||
Regel 27:
=== Reizend virtuoos ===
[[Bestand:Hummel-Grab Weimar.jpg|thumb|250px|Het graf van Hummel in [[Weimar (Thüringen)|Weimar]]]]
Hummel gold als wonderkind en ging al op twaalfjarige leeftijd op concerttoer door [[Europa (werelddeel)|Europa]]. In [[Londen (hoofdbetekenis)|Londen]] heette het in 1792, dat men sinds het optreden van [[Wolfgang Amadeus Mozart]] niets meer gehoord had, dat daarmee te vergelijken was. Ondanks dergelijke successen was hij altijd bedacht op zekerheid en was het voor hem belangrijker een vaste aanstelling te hebben. In Londen kreeg hij gedurende vier jaar onderricht van [[Muzio Clementi]]. Na zijn terugkeer in [[Wenen]] kreeg hij lessen van [[Johann Albrechtsberger]], [[Joseph Haydn]] en [[Antonio Salieri]].
In [[1804]] volgde hij Haydn op als kapelmeester bij vorst [[Esterházy]]. Na zeven jaar werd hij echter ontslagen. In 1813 huwde hij met de zangeres Elisabeth Röckel, en zij was het die hem - blijkbaar getalenteerd met een onmiskenbaar gevoel voor het juiste tijdstip - het advies gaf, het jaar daarop weer concerten te geven. Zijn optreden als pianist tijdens het [[Congres van Wenen]] was een sensatie: zijn pianospel werd spoedig tot een model van de virtuoze stijl. Tussen 1819 en 1834 reisde Hummel door heel Europa en pas in de laatste jaren ontbrak het aan enthousiasme bij het publiek.
Regel 403:
* Franco Rossi, Michele Girardi: ''Indice Dei Nomi'', in: Il teatro la Fenici : chronologia degli spettacoli 1938-1991, Venezia: Albrizzi Editore, 1992, 650 p., ISBN 88 317 5509 9
* F. Neumann: ''How fast should classical minuets be played?'', Historical Performance 4:3-5+ N1 1991
* ''Wolfgang Amadeus Mozart : Quintett Es-dur KV 452; Johann Nepomuk Hummel : Septett d-moll op. 74 (Linos Ensemble) (Calig)'', in: Neue Zeitschrift
* ''Klassik Johann Nepomuk Hummel : Septett Nr. 1 d-moll op. 74; Septett Nr. 2 C-dur op. 114 (Capricorn) (Hyperion)'', Stereoplay N9:218 Sep 1991
* Ursula Pesek, Hans-Peter Schmitz: ''Flötenmusik aus drei Jahrhunderten : Komponisten : Werke : Anregungen'', Basel: Bärenreiter, 2. Auflage, 1993, 320 p., ISBN 978-3761809853
| |||