Resolutie 377 Algemene Vergadering Verenigde Naties: verschil tussen versies
Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
k nav sessie |
k red. |
||
Regel 17:
'''Uniting For Peace''' (Nederlands: ''verenigen voor vrede'') is de populaire naam van '''resolutie 377 van de Algemene Vergadering van de Verenigde Naties'''.
Deze resolutie bepaalde dat in gevallen waarin de [[Veiligheidsraad van de Verenigde Naties|VN-Veiligheidsraad]], als gevolg van onenigheid tussen zijn permanente leden, niet in staat is
== Achtergrond==
De directe aanleiding tot resolutie 377 was dat de VN-ambassadeur van de [[Sovjet-Unie]] zijn plaats in de VN-Veiligheidsraad weer innam in 1950. In 1950 eindigde de "legestoelpolitiek" van de Sovjet-Unie. De Sovjet-Unie had namelijk eerder geweigerd haar plaats in te nemen in de Veiligheidsraad zolang de [[Volksrepubliek China]] niet als rechtmatige eigenaar van de Chinese zetel in de Verenigde Naties erkend werd. Door deze afwezigheid van de Sovjet-Unie waren de [[Verenigde Staten]] erin geslaagd hun optreden in de [[Koreaanse Oorlog]] onder VN-vlag te doen plaatsvinden.▼
Resolutie 377 was een initiatief van de Verenigde Staten, en was voornamelijk bedoeld om [[veto]]'s van de Sovjet-Unie in de Veiligheidsraad te kunnen omzeilen door actie van de Algemene Vergadering mogelijk te maken.
▲De directe aanleiding tot
{{Navigatie VN-resoluties|AV|5}}
| |||