Heerenveen maakte twee logo’s met de teksten ''black is beautiful'' en ''let my people go'' ("een tekst uit de [[Bijbel (christendom)|bijbelBijbel]], van [[Mozes]]") en naaide die op zijn tenue. En daarmee verscheen hij in Zuid-Afrika op de wedstrijden. In zijn plakboek zit een verslag uit een staatscourant, waar de logo’s op de foto behendig zijn weggeretoucheerd. "Maar de anti-apartheidskranten, die had je daar ook, schonken er gewoon veel aandacht aan." Hij laat een kop boven een artikel zien: "Die swart Hollander 400 meter laat ons denk."<ref name="Voor het voetlicht"/><br />Het kon niet uitblijven, of de actie van Heerenveen moest botsen. En dat deed het ook, met [[Adriaan Paulen]] nog wel, die op het punt stond om voorzitter te worden van de [[International Association of Athletics Federations|IAAF]]. "Op de open Zuid-Afrikaanse Kampioenschappen zat die als eregast op de tribune. En hij kwam vanaf de tribune de baan op met: 'je moet die provocerende teksten afdoen, want dat is een Nederlands trainingspak en daar mag je dit niet op hebben. Je moet je gedragen.' Maar ik zei: 'ik ben hier niet gekomen om de apartheid te steunen. Ik moet duidelijk maken waarvoor ik hier ben.' En toen ben ik weggelopen, want hij was in staat om de logo’s van me af te rukken." Andre van der Zwan, verslaggever van het Zuid-Afrikaanse ''Times Sport'', zat met een [[verrekijker]] en een [[Teleobjectief|telelens]] op de [[tribune (stadion)|tribune]] en legde het hele gebeuren vast. In zijn verslag, waarin Heerenveen ''the [[Arthur Ashe]] of athletics'' wordt genoemd, kopt hij: ''Black Power slogan offends athletics chief'' en staat het incident minutieus beschreven. Niets hiervan overigens in de Nederlandse pers, inclusief ''De Atletiekwereld'', het lijfblad van de [[Atletiekunie|KNAU]].
