Hessel Gerritsz: verschil tussen versies

'''Hessel Gerritsz''' ([[Assum]], ca. [[1581]] – [[Amsterdam]], begraven op [[4 september]] [[1632]]) was een [[Republiek der Zeven Verenigde Nederlanden|Nederlands]] [[graveur]], [[cartograaf]] en uitgever. Ondanks grote concurrentie, wordt hij door sommigen beschouwd als “zonder twijfel de belangrijkste Nederlandse cartograaf van de 17de eeuw”.<ref> Johannes Keuning "Hessel Gerritsz" (1949) ''Imago Mundi'' Vol. 6, pp. 46-66</ref>

Hessel Gerritsz vervaardigde in 1612 een wereldkaart waarop de ontdekking van [[Pedro Fernandes de Queirós|De Queirós]] was opgenomen, [[Espiritu Santo|''Austrialia del Espiritu Santo'']], dat nu bekend is als het grootste eiland van [[Vanuatu]], maar toen werd gezien als een deel van het [[Terra Australis|onbekende Zuidland]]. De kaart was bijzonder van invloed op de Nederlandse en Franse weergave van de Stille Oceaan in de 17e en 18e eeuw, en de kaart en De Queirós' naamgeving van het eiland waren mogelijk van invloed bij de vaststelling van de naam ''Australië''.<ref> Mercedes Maroto Camino ''Producing the Pacific: Maps and Narratives of Spanish Exploration'', Rodopi Publishers 2005 </ref> In 1613 publiceerde Hessel Gerritsz ''Geschiedenis van het land Spitsbergen'', dat de ontdekking van [[Spitsbergen (archipel)|Spitsbergen]] beschreef, vroege reizen er naartoeernaartoe en de walvisvangst rond deze eilanden. Dit werk toont zijn bijzondere talent als graveur (zie bijvoorbeeld zijn weergave van een walrus met jong). Een ander voorbeeld van die vaardigheid is zijn vaak gereproduceerde postuum portret van de schrijver [[Gerbrand Adriaensz. Bredero|Bredero]] uit 1619.<ref>[http://www.dbnl.org/tekst/bred001groo01_01/bred001groo01_01_0228.htm Stuiveling, G. e.a.] (1983) ''Groot lied-boeck Tweede Deel, G.A. Bredero'', Leiden: Martinus Nijhoff pp.131-133</ref>