'''Middeleeuws Latijn''' is de vorm van het [[Latijn]] die werd gebruikt in de [[middeleeuwen]],vooraldienst deed als een[[lingua mediumfranca]] voorvan Europese wetenschappelijkewetenschappers uitwisselingen [[intellectueel|intellectuelen]] en als de [[liturgie|liturgische taal]] van de middeleeuwse [[Rooms Katholieke Kerk]],. maarMaar daarnaast werd er ook alswetenschappelijk eenen taalliterair vanproza wetenschap,en literatuurpoëzie in geschreven, recht in gesproken en administratie in gevoerd. Ondanks de kerkelijke oorsprongachtergrond van veel van de auteurs, moet middeleeuws Latijn niet worden verward met [[Kerklatijn]].
Er is geen echte consensus over de precieze grens waar het [[Late Latijn]] (het Latijn gesproken in de nadagen van het [[Romeinse Rijk]]) eindigt en het middeleeuwsemiddeleeuws Latijn begint. Sommige onderzoekers beginnen met de opkomst van het vroege [[kerklatijn]] in het midden van de 4e eeuw, anderen rond het jaar 500,<ref> {{aut|Jan M. Ziolkowski}}, ''Towards a History of Medieval Latin Literature'', red: F.A.C. Mantello, A.G. Rigg, edieval Latin: An Introduction and Bibliographical Guide'', Washington, DC, 1996, blz. 505-536 (hier blz. 510-511)</ref> Weer anderen laten het Middeleeuwsemiddeleeuws Latijn pas beginnen met de vervanging van het geschreven Late Latijn door geschreven [[Romaanse taal|Romaanse talen]], zo rond het jaar 900.
Voor het bestuderen van Latijnse teksten uit de Noordelijke Nederlanden is het ''[[Lexicon Latinitatis Nederlandicae Medii Aevi]]'' van groot belang.
