Klaasje van der Wal: verschil tussen versies

Van der Wal groeide op in Den Haag in de [[Zuiderpark (Den Haag)|Zuiderparkbuurt]] als oudste zoon in een gezin waarvan de vader werkzaam was als hoofdagent. Op tienjarige leeftijd kreeg hij zijn eerste gitaar. Na de lagere school ging hij naar de [[Zuiderpark HBS]] waar hij een schoolband oprichtte geïnspireerd op bekende Indorockgroepen en [[The Beatles]]. Hiermee trad hij op school op maar ook op feesten op de destijds bekende rolschaatsbaan ''De Marathon''. Met behulp van zijn handenarbeidleraar op de HBS bouwde hij zijn eerste electrischeelektrische gitaar. Toen hij door de schoolleiding voor de keuze werd gesteld om zijn lange haar af te knippen of van school te gaan, koos hij voor het laatste en behaalde in 1967 zijn Mulo B diploma.

In mei 1967 werd Van der Wal door de impresario [[Jacques Senf]] en gitarist [[Robbie van Leeuwen]] van de destijds befaamde Haagse band [[The Motions]] benaderd voor een nieuw te formeren band als basgitarist. Als zanger werd [[Barry Hay]] aangetrokken die toen in de band The Haigs optrad. Voor de nieuwe band bedacht Van der Wal de naam, [[Shocking Blue (band)|Shocking Blue]]. Na een maand repeteren haakte Hay af en stapte over naar de [[Golden Earrings]] en werd zanger Fred de Wilde aangetrokken en als drummer Cor van der Beek. De allereerste single, ''Love is in the air'' werd matig ontvangen. Er werd ook een LPlp uitgebracht bij Polydor. Na de overstap naar [[Pink Elephant]] werd de tweede single ''Lucy Brown is back in town'' een Top 20-hit. Omdat De Wilde in 1968 zijn dienstplicht moest vervullen werd hij vervangen door de zangeres [[Mariska Veres]]. In deze samenstelling volgden vele hits in Nederland als ''Send me a postcard'' (nummer 11 in de hitparade in 1968), ''Long and lonesome road'' (nr. 17, 1969), ''Venus'' (nr. 3, 1969), ''Mighty Joe'' (nr. 1, 1969) en ''Never marry a railroad man'' (nr. 1, 1970). Venus werd een wereldwijde hit en leidde tot vele internationale tournees. In februari 1970 kwam het nummer op de eerste plaats in de Amerikaanse hitlijst en volgde een tournee van zes weken. Na een tournee in Japan in 1971 verliet Van der Wal de band en werd opgevolgd door [[Henk Smitskamp]].