Islamisme: verschil tussen versies

Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
k Invulling parameters sjabloon
Regel 3:
 
== Inleiding ==
Islamisme was tot voor kort een synoniem voor [[mohammedanisme]]<ref>[[Van Dale Groot woordenboek van de Nederlandse taal|Van Dale, 7e druk, 1970]]</ref> of leer van de islam<ref>[[Verschuerens Modern Woordenboek]], 4e druk, 1974</ref> maar werd geleidelijk aan een synoniem voor politieke islam.{{Bron?|kan iemand aangeven met bronvermelding wanneer en door wie de term islamisme is gaan gebruikt worden voor de politieke islam en islamfundamentalisme ?|2009|11|23}}.
 
Islamisten willen de staatshuishouding door middel van [[sharia]][[wetgeving]], strikt in overeenstemming met de Koran brengen. Velen van hen willen opnieuw een [[kalifaat]] invoeren, met een [[kalief]] als leider die zowel geestelijke als seculiere macht heeft. Zij zien in dit politieke ideaal de oplossing voor alle wereldlijke, economische en sociale problemen en uiten vaak het [[geloofsbelijdenis|credo]]: "Islam is de oplossing!" Islamisten <!-- kunnen hier voorbeelden gegeven worden ?--> vinden dat ook alle landen tot de [[islam]] bekeerd moeten worden. Zij staan een rigoureuze, hernieuwde toepassing van de Koran en de [[religieuze]] wetten voor.
 
Nochtans betwisten veel moslims de 'theologische juistheid' van de islamitische idealen. Die niet-geestelijken zouden de islamitische wetten toepassen zonder grondige kennis daarvan en zonder de islamitische leermeesters te consulteren. Zij erkennen de [[tafsir]] die in de loop der eeuwen door [[Fiqh|islamitische juristen]] werden gemaakt, niet.<ref>''De Arabische cultuur leren kennen en begrijpen'', Margaret K. (Omar) Nydell, Uitgeverij Delta, 2001, ISBN 90-243-8253-X</ref>
 
[[Islamistische beweging]]en<!-- kunnen hier voorbeelden worden gegeven ?--> verrichten ook vaak sociaal en [[maatschappelijk werk]], iets wat ook voortkomt uit het principe van ''[[tawhid]]'' en winnen daarmee steun onder de bevolking. Hoewel slechts een kleine minderheid van islamisten overgaat tot geweld tegen andersdenkenden, wordt het vaak verzwegen of goedgepraat.
Regel 21:
 
=== Islamisme versus westerse, seculiere idealen ===
In westerse landen hebben juristen de relatie tussen sharia, [[islamitisch familierecht]] en het [[burgerlijk recht]] in Europa onderzocht. Zowel de Britse jurist [[Sebastian Poulter]] als het [[Europees Hof voor de Rechten van de Mens]] besloten dat de Koran en de sharia, in een klassieke (dus letterlijke) interpretatie, onverzoenbaar zijn met de seculiere, democratische rechtsorde)<ref>[http://cmiskp.echr.coe.int/tkp197/view.asp?item=2&portal=hbkm&action=html&highlight=refah%20%7C%20turkey&sessionid=19274871&skin=hudoc-en ''CASE OF REFAH PARTİSİ (THE WELFARE PARTY) AND OTHERS v. TURKEY''],Grand Chamber of the ECHR, JUDGMENT STRASBOURG, 13 February 2003, nrs. 41340/98, 41342/98, 41343/98, 41344/98</ref>.
 
Het islamisme wenst geen [[integratie (sociologie)|integratie]]. De islamisten wensen een confrontatie tussen orthodoxe moslimwaarden en westerse waarden zoals de vrijheid van meningsuiting, tussen de identiteit van rechtgelovige moslim en die van burger in een vrije en seculiere maatschappij. Deze confrontatie moet de beleving van de moslims versterken dat ze deel uitmaken van de [[oemma]], de wereldwijde gemeenschap van rechtgelovige moslims<ref>''Islamisten en Naïvisten'', Karen Jespersen en Ralf Pittelkow, pag. 41, Nieuw Amsterdam Uitgevers, 2007, ISBN 978-90-468-0224-3</ref>.
Regel 41:
# [[Abul Ala Maududi|Said Abul Ala Maududi]] ([[soennisme]])
# [[Said Qutb]] ([[soennisme]])
# [[Yusuf al-Qaradawi]], ([[soennisme]]) ook 'Yoes(s)oef Al-Qaradawi' of Al-Qardawi' geschreven
 
De Zwitserse filosoof [[Tariq Ramadan]], die zichzelf nochtans nadrukkelijk als een gematigde, moderne moslim beschouwt, wordt door sommigen als een islamist beschouwd.{{bronBron?|weaselwords|2016|04|03}}
 
=== Nederland ===