Islam: verschil tussen versies

Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
"Islamgeleerden zijn het erover eens dat voor God de vrouw gelijkwaardig is aan de man" -> + {{bron?}} voor deze vooropgestelde consensus.
k Invulling parameters sjabloon
Regel 1:
{{zieZie dp}}
{{Link portaal|Islam}}
[[FileBestand:Star and Crescent.svg|right|thumb|200px|A| Wassende maan en ster.]]
{{Gesproken Wikipedia klein_2|Nl-Islam-01-article.ogg|Nl-Islam-02-article.ogg}}
De '''islam''' ([[Arabisch]]: اسلام (''islām'') of الإسلام (''al-islām''), [[Nederlands]]: ''overgave'') is een [[monotheïsme|monotheïstische]] [[Religie|godsdienst]] en een van de drie grote(re) zogenoemde [[Abrahamitische religies|abrahamitische religie]]s. Het [[Arabisch]]e woord ''islam'' betekent letterlijk ''overgave (aan [[God (islam)|God]])'' of '''onderwerping'''<ref>{{Cite book|url=http://books.google.com/books?id=IVyMAvW9slYC&pg=PA8&dq=surrender+to+will+of+God+islam |title=Lewis, Barnard; Churchill, Buntzie Ellis. ''Islam: The Religion and The People''. Wharton School Publishing. 2009. pp. 8 |publisher=Books.google.com |date= |accessdate=4 november 2011 |isbn=9780132230858|year=2009}}</ref><ref>[http://www.qaem.org/wp/what-does-islam-mean/ What does Islam mean?] ''The Friday Journal'', Mumbai (6 feb. 2011)</ref> en wijst op het fundamentele, religieuze principe dat een aanhanger van de islam ([[moslim]]) zich overgeeft aan [[Koran|Gods wil en wetten]]. Het [[Islamitische heilige boeken|heilige boek]] voor moslims is de [[Koran]], waarvan God volgens hen de tekst via de [[Djibriel|aartsengel Djibriel]] (Gabriël) aan [[Mohammed]] als [[profeet]] en [[boodschapper (islam)|boodschapper]] doorgaf. Naast de Koran is de [[soenna]] van Mohammed, waarin de levenswijze, de gezegden en de standpunten van de profeet worden beschreven, ook een belangrijke bron voor de ([[soennisme|soennitische]]) islamitische [[doctrine]]. Elke islamitische stroming kent haar eigen bronnen voor de soenna.
[[File:Star and Crescent.svg|right|thumb|200px|A| Wassende maan en ster.]]
De '''islam''' ([[Arabisch]]: اسلام (''islām'') of الإسلام (''al-islām''), [[Nederlands]]: ''overgave'') is een [[monotheïsme|monotheïstische]] [[Religie|godsdienst]] en een van de drie grote(re) zogenoemde [[Abrahamitische religies|abrahamitische religie]]s. Het [[Arabisch]]e woord ''islam'' betekent letterlijk ''overgave (aan [[God (islam)|God]])'' of '''onderwerping'''<ref>{{Cite book|url=http://books.google.com/books?id=IVyMAvW9slYC&pg=PA8&dq=surrender+to+will+of+God+islam |title=Lewis, Barnard; Churchill, Buntzie Ellis. ''Islam: The Religion and The People''. Wharton School Publishing. 2009. pp. 8 |publisher=Books.google.com |date= |accessdate=4 november 2011 |isbn=9780132230858|year=2009}}</ref><ref>[http://www.qaem.org/wp/what-does-islam-mean/ What does Islam mean?] ''The Friday Journal'', Mumbai (6 feb. 2011)</ref> en wijst op het fundamentele, religieuze principe dat een aanhanger van de islam ([[moslim]]) zich overgeeft aan [[Koran|Gods wil en wetten]]. Het [[Islamitische heilige boeken|heilige boek]] voor moslims is de [[Koran]], waarvan God volgens hen de tekst via de [[Djibriel|aartsengel Djibriel]] (Gabriël) aan [[Mohammed]] als [[profeet]] en [[boodschapper (islam)|boodschapper]] doorgaf. Naast de Koran is de [[soenna]] van Mohammed, waarin de levenswijze, de gezegden en de standpunten van de profeet worden beschreven, ook een belangrijke bron voor de ([[soennisme|soennitische]]) islamitische [[doctrine]]. Elke islamitische stroming kent haar eigen bronnen voor de soenna.
 
Moslims kunnen het woord ''moslim'' in een bredere betekenis gebruiken, namelijk - zoals hierboven vermeld - iemand die zich aan God overgeeft. Volgens deze definitie waren bijvoorbeeld [[Adam (profeet)|Adam]], [[Ibrahim (profeet)|Ibrahim]] (Abraham) en [[Isa (profeet)|Isa]] (Jezus) moslims. Op basis van de Koran worden zij een ''[[ḥanīf]]'' genoemd (onder andere [[soera De Koe]] 135-136), een voor-islamitische monotheïst en Godzoeker.
Regel 20 ⟶ 19:
 
=== Historisch-wetenschappelijke visie ===
De moderne wetenschappelijke geschiedschrijving probeert het verleden te reconstrueren door gebruik te maken van op betrouwbaarheid getoetste archeologische vondsten en [[Tekstkritiek (algemeen)|tekstkritisch]] getoetste schriftelijke bronnen. Hoewel een meerderheid van historici aanneemt dat Mohammed een historische persoon is geweest, kan door het ontbreken van [[Tekstkritiek (algemeen)|betrouwbare bronnen]] uit eerst hand, de [[historiciteit van Mohammed]] niet worden vastgesteld.
 
De vroegst bekende biografie van Mohammed, werd honderdtwintig jaar na de dood van Mohammed geschreven door [[Ibn Ishaq|Ibn Ishaak]]. Deze biografie ('Het leven van Gods boodschapper') is niet overgeleverd en enkel bewaard in een bewerkte versie door een latere auteur genaamd [[Ibn Hisham]] en dateert uit de [[9e eeuw]].
 
De traditionele overlevering, waarbij de Koran door Mohammed werd ontvangen en door hem en zijn naaste metgezellen werd gememoriseerd om kort na Mohammeds dood schriftelijk te worden vastgelegd, kan eveneens niet door een wetenschappelijke benadering bevestigd worden.
 
De oudst bekende fragmenten van de Koran (of een voorloper) zijn in [[1972]] ontdekt in [[Jemen]]. Door middel van [[koolstofdatering]] wordt de oorsprong van de oudste van deze tekstfragmenten tussen [[645]] en [[690]] geschat. Echter, omdat bij koolstofdatering wordt uitgegaan van het jaar waarin een organisme is gestorven (dat in het geval van [[perkament]] niet hoeft overeen te komen met de opgeschreven tekst) gaan wetenschappers op basis van de [[kalligrafie]] uit van een werkelijke datering van tussen [[710]]-[[715]].<ref>The New Cambridge Medieval History door C. Hillenbrand, blz. 330.</ref> De oudste bekende volledige Koran, de zogenaamde [[Samarkand (plaats)|Samarkand Koran]], stamt naar alle waarschijnlijkheid uit het einde van de [[8ste eeuw|8ste]] tot het begin van de [[9e eeuw]].<ref>On The Dating Of An “'Uthmanic Qur'an door E. A. Rezvan in het tijdschrift ''Manuscripta Orientalia'' (2000) blz. 19-22.</ref>
 
De Koran verwijst veelvuldig naar thema's en verhalen over personen die eerder in de [[Thora]]/[[Oude Testament]] en het [[Nieuwe Testament]] zijn beschreven. Dit betreft onder andere [[Mozes]], [[Maria (moeder van Jezus)|Maria]] en [[Jezus (traditioneel-christelijk)|Jezus]]. Niet al het narratief over deze figuren in de Koran komt overeen met deze eerder genoemde geschriften. Zo spreekt de Koran tegen dat Jezus aan een kruis stierf en opstond, en was volgens de [[Hadith]] niet [[Isaak (aartsvader)|Isaak]] de "zoon van de belofte", maar juist [[Ismaël]], de stamvader van de Arabieren. Desalniettemin, zijn de overeenkomsten dusdanig dat de [[wetenschappelijke consensus]] is dat de Koran veel aan deze eerdere teksten heeft ontleend. De traditioneel islamitische verklaring voor deze overeenkomsten is dat zowel de geschriften van de [[christenen]] en [[joden]] onvolledige en verstoorde versies van de islam zijn.
Regel 118 ⟶ 117:
Binnen de islam zijn er verschillende [[Stromingen in de islam|stromingen]]. De twee grootste stromingen zijn ontstaan ten gevolge van een conflict over de opvolging van Mohammed. De islam kent hierdoor geen centraal leergezag en er is ook geen religieus-spiritueel leider, zoals de [[paus]] in de [[Rooms-katholieke Kerk]], wiens gezag door rooms-katholieke christenen algemeen erkend wordt.
 
Het [[fitna (islam)|opvolgingsconflict]] ontstond doordat [[Mohammed]], ondanks negen vrouwen, geen levende mannelijke afstammeling had verwekt (zijn enige zoon was jong overleden). Tot ongenoegen van enkele moslims werd na de dood van Mohammed diens vriend [[Aboe Bakr]] als opvolger aanvaard en niet [[Ali ibn Aboe Talib|Ali]], een neef (en schoonzoon) van Mohammed. Ali werd uiteindelijk de vierde [[kalief]], maar hij werd in 661 vermoord. Zijn zoon [[Hoessein (imam)|Hoessein]] volgde hem op, maar deze werd in 680 eveneens gedood door het leger van de [[Omajjaden]]. Na een kleine dertig jaar resulteerde dit tot het ontstaan van twee hoofdstromingen: het [[sjiisme]] en het [[soennisme]]. Waar de soennieten in de vier kaliefen geloven (Abu Bakr, Omar, Uthman, Ali), geloven de sjiieten in [[de Twaalf Imams]], die wél als mannelijke afstammelingen van Mohammed worden gezien via zijn dochter [[Fatima Zahra]].
 
Het soennisme en het sjiisme verschillen niet zozeer op het gebied van elementaire [[Doctrine|geloofsleer]] en religieuze verplichtingen, maar wel op het gebied van niet-verplichte feesten, tradities en praktijken. Er worden verschillende versies van de [[Hadith]] gehanteerd.
Regel 132 ⟶ 131:
* [[Sjafisme|Sjafi'ieten]]: vooral in [[Somalië]], [[Maleisië]] en [[Indonesië]]
 
De soennieten krijgen vaak kritiek van andere stromingen omdat hun leer, [[hadith]]-keuze en praktisering te veel 'beïnvloed' zou zijn door de [[Omajjaden]].
 
Substromingen:
Regel 147 ⟶ 146:
* [[Druzen]] - een uit het sjiisme voortgekomen mystieke sekte. Druzen worden door andere moslims niet altijd als islamitisch gezien. Druzen wonen van vroeger uit in Libanon, [[Syrië]], [[Israël]] (inclusief de Palestijnse gebieden) en [[Jordanië]], en tegenwoordig ook in de [[Verenigde Staten]] en [[Australië (land)|Australië]].
* [[Isma'ilisme]] of Zeveners - mystieke stroming binnen het sjiisme, die in de terugkeer van de zevende Imam gelooft. Komt voor in Syrië en Libanon.
* [[Jafari (sjiisme)|Ithna ashri]] of Twaalvers - De grootste en belangrijkste stroming binnen het sjiisme. Erkennen [[de Twaalf Imams]] als de ware opvolgers van de profeet Mohammed.
* [[Zaidieten]] of Vijvers - stroming binnen het sjiisme die slechts de eerste vijf imams erkennen. Komt vooral voor in Jemen en Saoedi-Arabië.
 
Regel 215 ⟶ 214:
Meerdere geleerden, zowel mannen als vrouwen, hebben de stellingen op diverse manieren uitgewerkt en allen komen tot de conclusie dat de islam in wezen bijdraagt aan deze gelijkwaardigheid. Voorwaarde hierbij is, dat het emancipatoire karakter van de [[Openbaring (concept)|openbaring]] herkend wordt, en dat de Koraninterpretatie ([[tafsir]]) ontdaan wordt van [[Patriarchaat (sociologie)|patriarchale]] gewoonten, die veelal te maken hebben met [[Jahiliyya|pre-islamitische]] gebruiken en traditionele opvattingen die op een Korantekst worden [[Projectie (psychologie)|geprojecteerd]]. Een voorbeeld hiervan is dat de getuigenis van een vrouw in het [[Sharia|islamitische rechtssysteem]] slechts de helft waard zou zijn van dat van een man. Hierover zijn echter de meningen sterk verdeeld: [[Abu Hanifa]] van de [[hanafieten|hanafitische rechtsschool]] was bijvoorbeeld van mening dat vrouwen ook als [[rechter]] konden optreden.<ref>''the Qur'an: an encyclopedia'', Oliver Leaman e.a., Routledge Taylor and Francis Group, 2006, blz. 695, ''Women'', ISBN 97 80415 77529 8</ref>
 
Islamgeleerden zijn het erover eens dat voor God de vrouw gelijkwaardig is aan de man {{bronBron?|Ik zou graag een bron zien voor deze geclaimde consensus|2016|02|09}}. Daarnaast hebben vrouwen de mogelijkheid zowel politiek, sociaal als economisch deel te nemen aan de [[samenleving]]. Zij mag zelf een echtgenoot kiezen, maar ook deelnemen aan het opstellen van haar [[huwelijk]]scontract. De vrouw heeft binnen het huwelijk de vrijheid om thuis te blijven of te gaan werken. De man kan hier niets eisen van de vrouw, hij moet in principe de financiële zorg op zich nemen. Wat de vrouw zelf verdient of erft is voor haarzelf, zij is niet verplicht dit te gebruiken voor de zorg van het gezin. De vrouw wordt als moeder en echtgenote binnen de islam hoog gewaardeerd. In de praktijk echter, staan veel moslima's in minder aanzien dan hun broers en worden ze vaak op heel jonge leeftijd [[Huwelijkspolitiek|uitgehuwelijkt]]. Na een uithuwelijking moeten ze vaak, als gevolg van de [[Patriarchaat (ideologie)|patriarchale]] familiestructuur, een ondergeschikte positie aan hun man of zijn familie innemen.
 
De vaak aangehaalde 'corrigerende tik' (met een soort stokje waarmee tanden worden gepoetst) na veelvuldig ongehoorzaam aan haar echtgenoot te zijn geweest, is geen vrijbrief voor gebruik van fysiek [[geweld]] tegen haar. Daarnaast heeft andere [[tafsir]] van deze [[aya]] tot de conclusie geleid dat het niet gaat om 'slaan', maar om het 'weggaan' bij de vrouw door de man.
Regel 256 ⟶ 255:
}}
{{Wikisource-en|Qur'an}}
 
{{Commonscat|Islam}}
{{Navigatie islam}}
Regel 262 ⟶ 260:
{{Gesproken Wikipedia 2|Nl-Islam-01-article.ogg|Nl-Islam-02-article.ogg}}
{{Woordenboek}}
{{Gesproken Wikipedia klein_2|Nl-Islam-01-article.ogg|Nl-Islam-02-article.ogg}}
 
[[Categorie:Islam| ]]