Marianne van Oranje-Nassau: verschil tussen versies

Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
→‎Huwelijk en kinderen: overbodig fout haakje weg
→‎Huwelijk en kinderen: kleine redactionele aanpassingen
Regel 36:
In [[1828]] verloofde zij zich met [[Gustaaf van Holstein-Gottorp]], een zoon van de voormalige koning van [[Zweden]] [[Gustaaf IV Adolf van Zweden|Gustaaf IV Adolf]], maar onder politieke druk moest zij deze verloving verbreken. Een nieuwe verbintenis met Pruisen werd nuttiger geacht en dus trouwde ze in [[1830]] met haar neef [[Albert van Pruisen (1809-1872)|Albert van Pruisen]], een jongere broer van de latere keizer [[Wilhelm I van Duitsland|Wilhelm I]].<ref>Den Haag, paleis Noordeinde, 14 september 1830</ref>
 
Uit het huwelijk met Albert kwamen vijf kinderen voort, van wie er twee jong stierven:
*[[Charlotte van Pruisen (1831-1855)|Charlotte]] (1831-1855), gehuwd met [[George II van Saksen-Meiningen]]
*naamloze zoon (1832)
*[[Albert van Pruisen (1837-1906)|Albert]] (1837-1906), gehuwd met [[Maria van Saksen-Altenburg]]
*[[Frederika Louise Wilhelmina Elisabeth van Pruisen|Elisabeth]] (27 augustus 1840-9 oktober 1840)
*[[Frederika Wilhelmina Louise Elisabeth Alexandrine van Pruisen|Alexandrine]] (1842-1906), gehuwd met [[Willem van Mecklenburg]].
 
Regel 48:
Daarop kwamen de contacten met het Oranjehuis onder grote druk te staan en was ze in Pruisen ongewenst. Daarmee werd haar feitelijk het contact tot haar kinderen ontzegd. Deze kwamen echter in 1849 per trein naar Nederland.
 
Ze stierf op 29 mei 1883 op Schloss Reinhartshausen, dat ligt in [[Erbach (Rheingau)|Erbach]]. Marianne werd na haar dood begraven in het graf van Van Rossum, in het Duitse [[Erbach (Rheingau)|Erbach]] in de [[Rheingau]]. Zij was de laatste Oranje, vóór [[Friso van Oranje-Nassau van Amsberg]] (2013), die ter aarde werd besteld. Alle andere Oranjes werden - al dan niet gebalsemd - bijgezet in een grafkelder, meestal in Delft.
 
Prinses Marianne heeft in de tijd dat zij in Duitsland woonde, in de buurt van Breslau, tegenwoordig [[Wrocław]] in Polen, veel voor de streek betekend. Zij heeft veel in de aanleg van wegen en in de (glas)industrie geïnvesteerd. In Seitenberg, nu [[Stronie Śląskie]], staat nu nog de glasfabriek Violetta, waarvan zij de oprichting mogelijk heeft gemaakt. In Bad Landeck, nu [[Lądek Zdrój]], staat nog een monumentje ter herinnering aan haar inbreng in de aanleg van een belangrijke weg in het gebied.