Maurits Binger: verschil tussen versies

Binger werd geboren in een vooraanstaande familie, door de steendrukkerij ''Emrik & Binger'' die al drie generaties eigendom van de familie was en in heel Europa een bekend bedrijf was. Binger maakte voornamelijk foto-filmopnamen van feesten en andere bijeenkomsten als liefhebberij, totdat hij in [[1912]] [[Filmfabriek Hollandia]] oprichtte in Haarlem en vervolgens een gedeelte van zijn vermogen stopte in het maken van films. In 1913 maakte hij ''[[De Levende Ladder]]'', voor zover bekend de eerste Nederlandse langspeelfilm (circa 50 tot 70 minuten). Binger gebruikte meestal een vaste kern van acteurs en actrices die hun sporen hadden verdiend in theater of toneel. [[Annie Bos]] was zijn voornaamste coryfee. Tussen 1912 en 1922 leverde hij 80 procent van alle Nederlandse films die uitkwamen. Binger had vele kennissen en vrienden bij wie hij vaak op locatie kon filmen in villa's en achtertuinen. Een goede vriend was [[Adriaan Willem Gerrit van Riemsdijk|A.W.G. van Riemsdijk]], journalist bij de ''[[Opregte Haarlemsche Courant]], die filmscenario's voor hem schreef. Zelf schreef Binger onder de naam ''M. Habee'' ook aan scenario's. 1918 was het succesvolste en drukste jaar van Binger en zijn fabriek. Vooral de trilogieproductie ''Oorlog en Vrede'' en het tussendoor gemaakte [[Op hoop van zegen (1918)]] werden goed ontvangen bij het Nederlands publiek.

 

 

==Trivia==