Verhaalanalyse: verschil tussen versies

Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
→‎Ruimte: zonder opsomming
Regel 29:
=== Begin en einde ===
Het [[incipit]] is de [[openingszin]] of -passage van een verhaal. De vertelling van een verhaal kan op drie verschillende punten van dat verhaal beginnen:
* [[ab ovo]] (letterlijk: ''uit het ei''): de vertelling begint bij het begin. De schrijver voert de belangrijkste personages ten tonele en vertelt het een en ander over hen. In de narratologie wordt gesproken over het geven van de ''expositie'', informatie over dat wat aan het verhaal voorafging, zodat de lezer of de kijker het vervolg van het verhaal kan begrijpen.
* [[in medias res]] (letterlijk: ''in het midden van de zaak''): de vertelling start zonder duidelijke inleiding of sfeerschepping, terwijl de voorafgaande gebeurtenissen pas later (impliciet of expliciet) uit de doeken worden gedaan. Een vaak gebruikte techniek is het werken met flashbacks om de ontbrekende informatie te onthullen.
* [[post rem]] (letterlijk: ''na de zaak'') of [[in ultimas res]] (op het einde van de zaak): de vertelling begint bij het einde van het verhaal. Ook hier wordt de techniek van de flashback vervolgens toegepast.
 
De [[Terminus (verhaal)|terminus]] is de laatste passage van een verhaal. Een verhaal kan op 2 manieren eindigen: met een open einde of met een gesloten einde.
 
* Open einde: de auteur geeft geen antwoord op de vragen die gedurende het verhaal de kop op steken. De lezer moet dus zelf invullen. Dit kan bijvoorbeeld worden gedaan indien de auteur weet of vermoedt dat de lezers/kijkers uiteenlopende verwachtingen hebben over hoe bepaalde situaties af zouden moeten lopen (bijvoorbeeld of twee personages wel of niet een serieuze relatie moeten krijgen), en bang is een deel van zijn doelpubliek teleur te stellen met zijn keuze van een einde. Een open einde kan ook worden toegepast om een mogelijk [[Sequel van een werk|vervolg]] te kunnen schrijven.
* Gesloten''Open einde (het tegengestelde van een open einde)'': de auteur geeft welgeen antwoord op de vragen die gedurende het verhaal wordende kop op gesteldsteken. De lezer weetmoet dus precieszelf hoeinvullen. hetDit verhaalkan afloopt,bijvoorbeeld worden gedaan indien de auteur weet of vermoedt dat de [[protagonist]]lezers/kijkers zijnuiteenlopende dramatischverwachtingen doelhebben heeftover bereikthoe bepaalde situaties af zouden moeten lopen (bijvoorbeeld of twee personages wel of niet een serieuze relatie moeten krijgen), en watbang hetis aandeeleen wasdeel van iederzijn personagedoelpubliek bijteleur hette totstellen standmet komenzijn keuze van diteen einde. Een open einde kan ook worden toegepast om een mogelijk [[Sequel van een werk|vervolg]] te kunnen resultaatschrijven.
 
''Gesloten einde'' (het tegengestelde van een open einde): de auteur geeft wel antwoord op de vragen die gedurende het verhaal worden gesteld. De lezer weet dus precies hoe het verhaal afloopt, of de [[protagonist]] zijn dramatisch doel heeft bereikt, en wat het aandeel was van ieder personage bij het tot stand komen van dit resultaat.
 
== Personages ==