Versie van 30 aug 2014 11:52 bewerken Pompidombot (overleg \| bijdragen) 144.863 bewerkingen k →‎Referenties: status artikel loopt nu via Wikidata ← Oudere bewerking		Versie van 27 feb 2015 22:48 bewerken ongedaan maken Madyno (overleg \| bijdragen) 34.753 bewerkingen Geen bewerkingssamenvatting Nieuwere bewerking →
Regel 1: [[Bestand:Analog digital series.svg\|thumb\|Analoog signaal (lichtblauw) met een gesampled signaal (rood) en een vaste spatiëring of ''sampling rate''.]] ~~Onder de~~De '''bemonsteringsfrequentie''' (Engels: sample frequency of sampling rate) ~~wordt~~is, onder meer bij [[digitale signaalbewerking]] en [[regeltechniek]], ~~verstaan:~~het deaantal ~~'snelheid'~~keren per seconde (de [[frequentie]]) waarmee een [[analoog\|continu]] signaal wordt [[bemonstering\|bemonsterd]]. ~~tot~~De monsters (samples) vormen een tijd-discreet 'digitaal' signaal, ~~opgebouwd~~dat ~~uit~~het ~~[[sample]]s~~oorspronkelijke ~~('monsters')~~signaal vertegenwoordigt. De bemonsteringsfrequentie wordt uitgedrukt in de [[Natuurkundige eenheid\|eenheid]] [[Hertz (eenheid)\|hertz]], of in bemonsteringen per seconde. Bij het omzetten van een [[analoog]] in een [[digitaal]] signaal, [[AD-converter\|analoog-digitaal conversie]], moet in het algemeen het analoge signaal worden bemonsterd — dat wil zeggen gemeten of afgelezen — op discrete tijdstippen die op zekere intervallen van elkaar liggen. De tijdsduur van zo'n interval is afhankelijk van de toepassing, maar wordt begrensd door het [[Nyquist-Shannon bemonsteringstheorema]] (zie [[Nyquist-frequentie]]). De bemonsteringsfrequentie is de inverse van deze intervaltijdsduur: hoe korter het interval, hoe hoger de frequentie. Regel 9: In de digitale [[audio]] wordt gebruik gemaakt van [[AD-converter\|analoog-digitaal conversie]] en [[DA-converter\|digitaal-analoog conversie]]. Dit laatste houdt in dat een digitaal geluidsbestand wordt omgezet in het bijbehorende analoge signaal. Ieder signaalmonster wordt met een vast aantal bits [[kwantisatie (signaalanalyse)\|gekwantiseerd]]. Per signaalmonster wordt dus in het digitale bestand een vast aantal bits gebruikt. Een typische waarde voor de bemonsteringsfrequentie, het aantal signaalmonsters per seconde, van een Audio-[[Compact disc\|CD]] is 44.1 kHz. Dit betekent dat er 44.~~1 duizend~~100 monsters per seconde worden genomen van het ~~audio-signaal~~audiosignaal. Bij [[Dvd]]-Audio kan een nog hogere bemonsteringsfrequentie worden gebruikt, namelijk 192 kHz <ref>[http://electronics.howstuffworks.com/dvd5.htm Electronics: HowStuffWorks/DVD Audio]</ref>. == Zie ook ==

Bemonsteringsfrequentie: verschil tussen versies