|
De '''Clarté-beweging''' was een Franse [[vredesbeweging]] van [[marxisme|marxistische]] intellectuelen van 1918 tot 1921. HetZij kon rekenen ophad aanhangers uit gansheel Europa.
==Oorsprong==
De Clarté-beweging was een [[antimilitarisme|antimilitaristische]] beweging van [[marxisme|marxistische]] intellectuelen die haar wortels had in [[Frankrijk]] tijdens de [[Eerste Wereldoorlog]]. Zij vond haar oorsprong in de '"''Internationale van de Gedachte''" die [[Henri Barbusse]] samen met [[Romain Rolland]] in [[1919]] had opgericht als 'Universele Humanistische Vereniging'. De beweging stelde zich tot doel een revolutionair eenheidsfront tot stand te brengen teneinde het culturele peil van de [[arbeidersklasse]] te bevorderenverhogen en het [[historisch materialisme]] onder de intellectuelen te verspreiden. Op 11 oktober [[1919]] verscheen het eerste Clarté-nummer met als ondertitel ''Bulletin francais de l'internationale de la pensée''. Omwille vanDoor de enigszins tegenstrijdige doelstellingen van de beweging (revolutionair en pacifistisch tegelijkertijd) en diepgaande meningsverschillen over de te volgen tactiek ([[nationalisme]] versus [[internationalisme]] versus [[universalisme (filosofie)|universalisme]]) was de Clarté-beweging geen lang leven beschoren. In 1921 viel de beweging uiteen. Het gelijknamige tijdschrift zou als ''Revue de critique communiste'' blijven bestaan tot 1927.
==Vlaamse groepen==
Gezien haar internationale ambities konhad de Clarté-beweging ook in [[Vlaanderen]] op heel wat aanhangers rekenen. In [[Brussel (stad)|Brussel]] was het franstaligeFranstalige ''L'Art Libre'' de officiële spreekbuis voor Clarté-België, met [[Paul Colin]] als directeur-hoofdredacteur. Voorts waren er nog Clarté-groepen in [[Gent]], [[Antwerpen (stad)|Antwerpen]], [[Mechelen (stad)|Mechelen]] en [[Oostende]]. Heel wat Vlaams-nationalisten zoals [[Gaston Burssens]], [[Robert Van Roosbroeck]], [[René De Clercq (dichter)|René De Clercq]] en [[Victor Brunclair]], sloten zich aan. In feite waren deDe Vlaamse groepen waren een amalgaam van [[pacifisme|pacifisten]], oud-[[activisme (België)|activisten]], minderheidssocialisten en [[anarchisme|anarchisten]]. Ze waren niet dogmatisch en rekruteerden in kringen van jongeren en kunstenaars.<ref>Burssens, Gaston-Schrijversgewijs[http://schrijversgewijs.be/schrijvers/burssens-gaston/]</ref> Er was een 'algemeen Vlaams' tijdschrift, ''Opstanding'', uitgegeven te Brussel, ''Opstanding'' en een afzonderlijk blad van de Antwerpse groep 'Ca ira', ''De Nieuwe Wereldorde''.<ref>Balthazar, Herman, "''Op de Oranjeberg''", Uitgeverij Lannoo, Tielt, 1999. [https://groups.google.com/forum/#!msg/be.history/_2Zg-q857Bw/FgnpetWut04J]</ref>De grondgedachte van de (Vlaamse) Clarté-groepen was de volgende:<ref>Klauwaert In Memoriam Herman Van den Reeck [http://klauwaert.blogspot.com/2007/02/in-memoriam-herman-van-den-reeck.html]</ref>
{{Cquote|''De onderdrukking van het Vlaamsche volk is slechts een onderdeel van de internationale overheersching van de groote klasse der bezitloozen ten behoeve van de grootkapitalisten en imperialisten.''}} In [[Antwerpen (stad)|Antwerpen]] hadden de jongeren met ''Staatsgevaarlik'' hun eigen tijdschrift. Het werd geleid door de gewezen activisten [[Geert Pijnenburg]] en [[Mark Edo Tralbaut]] en kon rekenen op de medewerking van o.a. [[Herman Van den Reeck]], Victor Brunclair en [[Firmin Mortier]]. In het eerste nummer veroordeelde men de [[pogrom]]s in Oost-Europa en bracht men hulde aan boegbeelden [[Rosa Luxemburg]] en [[Karl Liebknecht]].<ref>Saerens, Lieven, Vreemdelingen in een wereldstad, Lannoo, Tielt, 2000, p. 145 [[ISBN]] 90 209 41097</ref> Van ''Staatsgevaarlik'' verschenen slechts vier nummers, alle in [[1919]].
|
