Vredesbeweging: verschil tussen versies

De [[Eerste Wereldoorlog]] was verscheurend voor de socialistische internationale. Op 4 augustus [[1914]] stemden bijna alle sociaaldemocraten in de [[Rijksdag (Duitsland)|Rijksdag]] in met de oorlogskredieten. Alleen enkelen rond [[Rosa Luxemburg]] verzetten zich. [[Karl Liebknecht]] keurt de kredieten wel goed maar verzet zich later tegen de oorlog, onder andere nadat hij gehoord heeft van de Duitse wandaden in bezet België. Hij wordt gevangengezet. Den Haag is in 1915 opnieuw de ontmoetingsplaats voor een Internationaal Vredescongres met meer dan duizend vrouwen uit Europa en Amerika. De secretaris van de [[Tweede Internationale|Socialistische Internationale]], de Belg [[Camille Huysmans]] onderneemt nog een vredespoging met een conferentie in Stockholm in [[1917]] van alle socialisten, zowel van de neutrale landen als van de oorlogvoerende landen. Hij had onder andere steun van de Nederlandse socialistische leider [[Pieter Jelles Troelstra|Troelstra]], maar andere kopstukken, [[Vladimir Lenin|Lenin]] onder andere, lagen dwars. Een aparte vrede met Duitsland, gevolgd door een Duitse overwinning in de oorlog, en dan een socialistische machtsovername in Duitsland, zou de [[bolsjewieken]] beter uitkomen (zie Geldolf). Aan de andere kant namen paus [[Benedictus XV]] en [[Henry Ford]] tijdens de oorlog wel opgemerkte vredesinitiatieven.

 

Tussen de twee wereldoorlogen beperkte de vredesbeweging zich voornamelijk tot kringen van intellectuelen en kunstenaars.