Jock West: verschil tussen versies

 

In 1931 werd West al door de Ariel-fabriek gesponsord om deel te nemen aan de [[Manx Grand Prix]]. Zowel in 1931 als 1932 viel hij met de Ariel uit in de Senior-klasse ([[wegrace 500 cc|500 cc]]) van de MGP. In 1933 nam hij met een [[AJS]] deel aan de [[wegrace 350 cc|350 cc klasse]] van de [[Isle of Man TT]] (de [[Junior TT]]). Hij viel opnieuw uit maar zijn prestaties vielen op bij de kersverse directeur van [[Triumph (motorfiets)|Triumph]], [[Edward Turner]]. Turner huurde hem in als [[fabriekscoureur]]. West startte in de [[Senior TT]] met een Triumph in 1934 en 1935, maar viel weer beide malen uit. In 1936 passeerde hij voor het eerst de finish van de Junior TT, als vijftiende met een [[NSU (fabrikant)|NSU]]. In 1936 werd hij achtste in de [[Senior TT]] met een [[Vincent-HRD]]. Daarna werd hij verkoopdirecteur van [[BMW Motorrad|BMW]]. Met een [[BMW RS500|BMW RS 500]] won hij de [[Ulster Grand Prix]] van 1937. Dat was de eerste keer dat een niet-Britse motorfiets de 500 cc klasse op het [[Clady Circuit]] won. In 1938 won hij de Ulster Grand Prix opnieuw en in de Senior TT werd hij vijfde. In 1939 werd hij in de Senior TT tweede achter zijn Duitse teamgenoot [[Georg Meier (coureur)|Schorsch Meier]].

===Tweede wereldoorlog===

Tijdens de [[Tweede Wereldoorlog]] diende West bij de [[Royal Air Force]] en hij bereikte de rang van Wing Commander ([[Luitenant-Kolonel]]). Hij had de leiding over werkplaatsen waar gecrashte vliegtuigen hersteld of herbouwd werden. Hij kreeg de [[Orde van het Britse Rijk]].

===Na de oorlog===

Tijdens de oorlog werd er niet geracet, en eigenlijk kwam het eerste echte seizoen pas in 1947 van de grond, maar een jaar eerder werden al enkele kleine wedstrijden georganiseerd. In [[Chimay (stad)|Chimay]] wist Jock West, inmiddels verkoopmanager bij [[Associated Motor Cycles]], zelfs te winnen met de [[AJS V4]] met [[compressor (gas)|compressor]], maar in [[Albi (Frankrijk)|Albi]] viel hij uit door een uitgelopen big-end lager. De machine die West reed was vóór de oorlog bereden door [[Walter Rusk]], die de oorlog niet overleefd had. West was daardoor één van de weinigen die een goede vergelijking tussen de compressormotoren van AJS en BMW konden maken. Toen de Britse fabrikanten de [[FIM]] overtuigden om compressoren te verbieden, werd Jock West de eerste testrijder met de [[AJS Porcupine]]. In 1947 startte hij ermee in de [[Senior TT]], maar door technische problemen viel hij terug naar de veertiende plaats. Hij reed wel de snelste raceronde.

Na de oorlog richtte AJS zich vooral op de [[wegrace 500 cc|500cc klasse]] met de AJS Porcupine, maar Jock West vond dat er ook een [[wegrace 350 cc|350 cc]] [[productieracer]] moest komen die voor iedereen te koop was. De machine werd ontworpen door [[Phil Walker]] en ontwikkeld door [[Jack Williams]], maar ongetwijfeld bleef West een grote bijdrage in de ontwikkeling leveren. Hij had tenslotte ook ervaring als [[motorcoureur]] en hij testte de machine persoonlijk in 1948 in [[Brands Hatch]], dat toen nog niet meer dan een grasbaan was. Bij zijn introductie in het voorjaar van 1948 was de [[AJS 7R|AJS 7R Boy Racer]] meteen een succes. Niet alleen waren de resultaten van de [[privérijder]]s overtuigend, zowel [[Norton (motorfiets)|Norton]] als [[Velocette]] kregen het niet voor elkaar een behoorlijke "toonbankracer" te bouwen, waardoor klanten als vanzelfsprekend bij de AJS terecht kwamen. Tot ver in de [[1960-1969|jaren zestig]] was de AJS 7R daardoor een ideale machine voor beginnende- en amateurcoureurs, zowel in het [[Verenigd Koninkrijk]], het [[Man (eiland)|Eiland Man]] als op het [[Europa (werelddeel)|continent]].

* {{Bronvermelding anderstalige Wikipedia|taal=en|titel= Jock West}}

}}

[[Categorie:Brits motorcoureur|West, Jock]]

[[Categorie:Coureurs van de Isle of Man TT|West, Jock]]