Hondsbossche Zeewering: verschil tussen versies

Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
k Omzetting verouderd sjabloon + check op 40000
Label: Misbruikfilter: Leeghalen
Regel 4:
 
Het huidige dijklichaam ligt daar sinds 1880 en is sindsdien meerdere malen verhoogd en verbreed. Door de voortdurende [[erosie]] van de aangrenzende duinen is de zeewering steeds meer in zee komen te liggen. Door [[Kustverdediging|kustverdedigingsmaatregelen]] zoals [[zandsuppletie]] wil men de zeewering versterken en de veiligheid waarborgen.
 
== Geschiedenis ==
In de Middeleeuwen bestond de kust bij Petten uit een duinreep die een kilometer westelijker lag dan de huidige kust.<ref>{{Citeer web|url=http://eilandinzee.wldelft.nl/plain/eiz32.htm|title=Animatie van 7500 jaar geologische ontwikkeling van kustlijn|last=WL delft hydraulics |date=1998|work=Eiland in de zee|accessdate=10 August 2007}}</ref> In de 15e eeuw veroorzaakte de [[Sint Elisabethsvloed (1421)]] een doorbraak die een groot deel van de duinreep wegsloeg. De duinen werden nadien hersteld, maar de zee bleef de duinen afkalven aan zeezijde, hetgeen men compenseerde door zandsuppletie aan landzijde.<ref>{{Citeer web|url=http://www.archiefalkmaar.nl/index.php?option=com_content&task=view&id=111&Itemid=28|title=Inventaris van de archieven van het Hoogheemraadschap van de Hondsbossche en Duinen tot Petten, 1555-1921 (1922)|last=Aten|first=Diederik|date=1997|publisher=Regionaal Archief Alkmaar|accessdate=25 August 2012}}</ref> Deze flexibele kustverdediging, waarbij de duinreep in de loop der jaren oostwaarts schoof, betekende dat land werd prijsgegeven aan de zee. In de 16e eeuw riep men het opschuiven van de duinreep een halt toe door de aanleg van paalwerken langs de kustlijn, als beschoeiing ter bescherming van de voet van de duinreep, en strandhoofden (strekdammen die haaks op de kustlijn in zee steken). Deze versterkingen konden bij de zeer zware stormvloed van 1570 ([[Allerheiligenvloed (1570)|Allerheiligenvloed]]) een doorbraak niet voorkomen. Toen in de 17e eeuw de paalwerken en hoofden in verval raakten greep men weer terug op flexibele kustverdediging, waarbij de duinreep oostwaarts schoof. In 1880 werd de kwetsbare zanddijk, die sinds eind 18e eeuw op de huidige plaats lag, belangrijk versterkt. De helmgrasbegroeiing op de glooiing aan zeezijde werd vervangen door een dek van basaltblokken. Deze zeedijk bleek eindelijk bestand tegen zware stormen. In 1981 werd de dijk op [[Deltahoogte]] gebracht, 11,5 meter boven NAP.
 
De naam van de Hondsbossche Zeewering is ontleend aan een echt bos. Tot aan de Allerheiligenvloed in 1570 was op de plek van de zeewering een duingebied met bos te vinden. Dit bos noemde men het Hondsbosch, een restant van een groter kustbos. De naam Hondsbosch zegt iets over de omvang van het bos. De omvang was 0,1 hectare, dit stond gelijk aan ‘een bos ter grootte van een [[hont|hond]]', een oude oppervlaktemaat.
 
=== Pettemer Zeewering ===
De Hondsbossche Zeewering vormt één geheel met de veel kortere Pettemer Zeewering, het noordelijke uiteinde; samen worden ze aangeduid als Hondsbossche en Pettemer Zeewering. De Pettemer Zeewering werd gebouwd en lang onderhouden door een andere beheerder, hij is hoger en heeft een afwijkend, steiler talud. Door de steilheid ondervindt hij een grotere golfbelasting.
 
=== Slaperdijken ===
[[Bestand:SlaperdijkHondsbossche.jpg|thumb|Slaperdijk van de Hondsbossche Zeewering (zeezijde links)]]
Sinds de Middeleeuwen beveiligde men sommige kwetsbare duinrepen met een [[slaperdijk]], die bij een doorbraak van de duinen de hoogwaterstand met geringe golven moest kunnen tegenhouden. Bij de Hondsbossche Zeewering legde men in 1526 een slaperdijk aan die nu nog op dezelfde plek voortbestaat. Een enkele keer, bij de doorbraak van de Zeewering in 1570, heeft deze slaperdijk daadwerkelijk een grote overstroming van Noord-Holland voorkomen. Daarbij hielp dat een grote hoeveelheid water over een lagere dijk kon wegvloeien naar de als noodoverloopgebied bestemde Zijpepolder.
 
Eeuwenlang was er ook een reservedijk met de naam Dromerdijk, maar daarvan zijn de laatste resten afgegraven in de jaren zeventig. Het traditionele schoollesje dat deze zeewering bestaat uit een waker, een slaper en een dromer is sindsdien historie.
 
== Zwakke schakel ==