Sierra de Neiba: verschil tussen versies

De '''Sierra de Neiba''' is een bergketen in het westen van de [[Dominicaanse Republiek]]. Uitlopers in [[Haïti]] van deze keten zijn de [[Chaîne des Matheux]] en de [[Montagnes du Trou d'Eau]]. Het gebergte heeft een driehoekige vorm. Vanaf de Haïtiaanse grens is de Sierra de Neiba 100 kilometer lang, tot aan de rivier [[Yaque del Sur]]. De hoogte loopt op tot 2279 meter.

 

De Sierra de Neiba is deels [[ontbossing|ontbost]], maar er zijn wat stukken [[nevelwoud]] en [[kalksteenwoud]] te vinden.

 

De Sierra de Neiba heeft een [[Karst (geografie)|karst-geologie]] waardoor de loop van de rivieren makkelijk verandert. De belangrijkste watervoerende lagen zijn ondergronds; de stroomrichting is zuidelijk, naar de Hoya del Lago Enriquillo. Op de noordelijke helling stromen de rivieren permanent met nadruk op de [[Macasía (rivier)|Macasía-rivier]], die gevoed wordt door de zijrivieren Caña, Vallejuelo en Soñador in het westen. In buurland [[Haïti]] loopt de Sierra de Neiba door in de [[Montagnes du Trou d'Eau]] en de [[Chaîne des Matheux]] met vergelijkbare structuren.

 

<!-- Voor de koloniale tijd was het een nitaíno Bahoruco die behoorde tot de cacicazgo Jaragua. Tijdens de koloniale tijd waren de heuvels van Bahoruco het toneel van de strijd voor zwarte vrijheid, waarna zij daar nederzettingen stichten. -->

 

Het gebied van de Sierra de Neiba werd in het jaar 1995, bij presidentieel decreet nr. ​​221, uitgeroepen tot [[nationaal park]]. Men wilde de grote en rijke bossen, wilde dieren en de natuurlijke boven- en ondergrondse rivieren onaangetast houden, omdat de meer dan honderd beken, kreken en zijrivieren de rivieren Artibonite, San Juan en Yaque del Sur en de Hoya de Enriquillo voeden.

 

Een van de kenmerken is de moeilijke bereikbaarheid als gevolg van terrassen en zwakke bodem. Het heeft het grootste [[nevelwoud]] van de [[Antillen]] en het [[Caraïben|Caribische gebied]] en de [[hardhout]]bossen op grotere hoogte.

 

 

{{Appendix|2=